اوتیسم در کودکان
اولین علائم اختلال طیف اتیسم در اوایل کودکی ظاهر می‌شود و کودکان زیر یک سال هم ممکن است علائم اتیسم را نشان دهند. امروزه پزشکان در تشخیص اتیسم مهارت بیشتری پیدا کرده‌اند اما والدین اغلب اولین کسانی هستند که متوجه می‌شوند کودکشان در برخی موارد با دیگر کودکان متفاوت است که البته این گفته بسیار با منحصربه‌فرد بودن تمام کودکان تفاوت دارد و تشخیص این تفاوت در برخی موارد خاص است که نیاز به بررسی و تشخیص توسط پزشک دارد. در این مطلب می‌توانید با برخی از نشانه‌ها و علائم اتیسم در کودکان دو ساله و بزرگ‌تر از دو سال آشنا شوید.
علائم اتیسم در کودکان دو ساله و بزرگ‌تر:
اوتیسم درکودکان
به‌طورکلی، تشخیص اتیسم در سن زیر سه سال کامل و دقیق نیست و قطعیت صرف ندارد. اما همان‌طور که اختلال طیف اتیسم در کودکان زیر یک سال می‌تواند با علائمی همراه باشد، در کودکان بزرگ‌تر از یک سال نیز می‌تواند نشانه‌هایی داشته باشد.
اما باید به یاد داشته باشید که برخی از این نشانه‌ها می‌تواند در کودکانی که هیچ مشکلی هم ندارند دیده شود، برای همین حتماً بررسی و تشخیص یک پزشک متبحر در این مورد بسیار ضروری است. با توجه به برخی از علائم شناخته‌شده برای اتیسم در کودکان دو ساله و بزرگ‌تر، کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
تأخیر زبانی دارد:
کودک ممکن است برای بیان نیازهایش مشکل داشته باشد. برخی کودکان مبتلا به اتیسم اصلاً حرف نمی‌زنند و برخی کودکان مبتلای دیگر هم زبان را یاد می‌گیرند ولی نمی‌توانند در یک گفت‌وگو شرکت کنند.
الگوهای گفتاری غیرعادی دارد:
ممکن است تأمل‌کنان و با صدای تیز یا یکنواخت صحبت کند. ممکن است به جای جمله از یک کلمه استفاده کند یا کلمه یا عبارتی را بارها و بارها تکرار کند. ممکن است به جای پاسخ به یک سؤال، خود سؤال را تکرار کند.
به نظر نمی‌رسد حرف‌هایی را که به او گفته می‌شود بفهمد:
کودک ممکن است به اسمش پاسخ ندهد یا نتواند دستورات شما را دنبال کند. همچنین ممکن است به شکل نابجایی بخندد، گریه کند یا جیغ بکشد.
به شکل خاصی تمرکز می‌کند:
با دقت زیاد و هر بار فقط روی یک شیء، بخشی از یک شیء، مثلاً چرخ یک اسباب‌بازی یا یک موضوع تمرکز می‌کند.
کمتر تقلید می‌کند:
به ندرت از کارهای شما تقلید می‌کند و در بازی‌های ساختگی و وانمودی شرکت نمی‌کند.
به نظر می‌رسد از تنها بازی کردن راضی است:
به نظر می‌رسد که علاقهٔ اندکی به دیگر کودکان داشته باشد و معمولاً چیزی را با آنها تقسیم نمی‌کند یا نوبتی بازی نمی‌کند.
رفتاری انعطاف‌ناپذیر در برابر تغییر نشان می‌دهد:
ممکن است به برنامهٔ روزانه و شرایط روتین وابستگی زیادی داشته باشد و برعکس با تغییر مشکل داشته باشد. برای مثال، تغییر مسیر رفتن از مهدکودکبه خانه ممکن است او را سرخورده و ناامید کند یا به جار و جنجال منتهی شود. ممکن است دربارهٔ چیزهایی که می‌خورد و نمی‌خورد بسیار دقیق و سختگیر باشد یا بخواهد هنگام خوردن غذا یا میان‌وعده‌ها تشریفات دقیق و منظمی را رعایت کند.
به شکلی غیرمعمول با اشیا یا اسباب‌بازی‌ها بازی می‌کند:
کودک ممکن است زمان زیادی را صرف ردیف کردن اشیا در یک خط یا چیدن آنها طبق نظم خاصی کند. از باز و بسته کردن مکرر یک در لذت می‌برد یا مشغولیت زیادی به فشار دادن مکرر یک کلید یا دگمهٔ روی اسباب‌بازی یا چرخاندن چرخ یک ماشین اسباب‌بازی پیدا کند.
به انواع مختلف تحریک بسیار حساس است:
ممکن است در برابر لمس شدن مقاومت کند، از سروصدا آشفته شود، به بوها فوق‌العاده حساس باشد یا از خوردن بسیاری از غذاها پرهیز کند. او ممکن است بخواهد تنها لباس‌هایی که برچسب دارد یا لباس‌هایی که از پارچهٔ خاصی دوخته شده است بپوشد.
واکنش‌های غیرمعمولی در برابر درد دارد:
ممکن است به برخی از انواع درد واکنش بیش از حد و به برخی از آنها واکنش کمتر از معمول نشان دهد. برای مثال، ممکن است وقتی صداهای بلند را می‌شنود گوش‌هایش را بگیرد اما متوجه نشود که در حال کندن پوست زانو یا دستش است.
واکنش‌هایش نسبت به ترس متفاوت است:
ممکن است بدون دلیل بترسد یا برعکس وقتی دلیلی برای ترس وجود دارد نترسد. برای مثال ممکن است از یک شیء بی‌خطر مثل بادکنک بترسد اما از ارتقاع نترسد.
اختلالات خواب دارد:
بسیاری از کودکانی که اتیسم دارند در به خواب رفتن مشکل دارند و اغلب در طول شب بیدار می‌شوند یا خیلی سحرخیز هستند.
مشکلات رفتاری نشان می‌دهد:
کودک ممکن است نافرمان باشد، همکاری نکند یا بیش از حد فعال باشد. او همچنین ممکن است بیش‌فعال، تکانشی یا پرخاشگر باشد.
به خودش آسیب می‌زند:
برخی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم رفتار خودآزارانه دارند. به عنوان مثال خودشان را می‌زنند یا گاز می‌گیرند.
کارهایی تکراری انجام می‌دهد:
کارهایی تکراری مثل بال زدن یعنی بالا و پایین بردن دست‌هایش شبیه پرنده‌ها را مکرراً انجام می‌دهد.