چهار دست و پا رفتن در نوزادان
نوزادان معمولاً بین 6 تا 10 ماهگی شروع به چهار دست و پا رفتن می کنند و این نقطه عطف رشد برای ارزیابی رشد کلی ذهنی و فیزیکی کودک شما ضروری است.
اگرچه برخی از نوزادان اصلاً چهار دست و پا نمی روند، اما آنهایی که این کار را انجام می دهند احتمالاً از رشد فضایی و ذهنی بهتری برخوردار خواهند بود.
برای نوزادان، چهار دست و پا رفتن فقط به معنای رفتن از نقطه ای به نقطه دیگر نیست، بلکه نقطه عطفی در رشد کلی آنهاست.
قبل از چهار دست و پا رفتن، کوچولوی شما چند چیز را برای تثبیت و حمایت از بدن یاد می گیرد.
ابتدا، نوزاد شما با استفاده از بازوها و دست ها از قسمت بالایی بدن حمایت می کند و یاد می گیرد که سر خود را از روی زمین بلند کند و این وضعیت را برای مدتی حفظ کند.
پس از آن، کودک شما یاد می گیرد که قبل از اینکه یاد بگیرد بدون حرکت به جلو و عقب بچرخد، خود را روی چهار دست و پا تثبیت کند.
این تمرین به کودک شما کمک می کند تا بدن خود را تثبیت کند و عضلات خود را تقویت کند.
در بیشتر موارد، کودک شما شروع به چهار دست و پا رفتن می کند تا به چیزی برسد که با دست دراز شده خود نمی تواند به آن برسد.
آنها سعی می کنند دست خود را دراز کنند تا به اسباب بازیی برسند که می خواهند آن را بگیرند و احتمالاً زمانی که تعادل خود را از دست می دهند سقوط می کنند.
با این حال، این مرحله به آنها یاد می دهد که می توانند در این راه کمی به جلو حرکت کنند.
چهار دست و پا رفتن با مهارت های حل مسئله مرتبط است زیرا کودک شما سعی می کند بدون هیچ کمکی به چیزی برسد.
این به کودکان اجازه می دهد تا محیط اطراف خود را کشف کنند و با افراد و اشیایی که می خواهند به آنها برسند در تماس باشند.
در ابتدا این حرکت ممکن است آسان نباشد، اما همانطور که کودک شما تمرین می کند، حرکت خودکارتر می شود.
این حرکت به تقویت عضلات گردن، سر، بازوها، پشت و پا کمک می کند.
چهار دست و پا رفتن یک گام مهم در توسعه مهارتهای حرکتی درشت است، زیرا دستها و پاها برای حمایت از بدن بعداً وقتی کودک راه رفتن را یاد میگیرد حرکت میکنند.
در عین حال، مهارت های حرکتی ظریف را تقویت می کند زیرا دست ها و انگشتان بدن را پشتیبانی می کنند.
هنگامی که نوزادان چهار دست و پا می روند، بدن آنها سطوح مختلفی را لمس می کند و بافت های مختلف را در حین رفتن از کاشی سرد به فرش گرم بررسی می کنند.
نوزادان یاد می گیرند که در هنگام حرکت به شیئی که می خواهند به آن دست یابند و همچنین به دستان خود نگاه کنند. در نتیجه، به بهبود بینایی کمک می کند زیرا کودکان اشیاء موجود در محیط خود و فاصله بین آنها و مقصد را درک می کنند.
تمرین چهار دست و پا رفتن در نوزادان باعث افزایش تعادل و هماهنگی بین دو طرف مغز می شود. همچنین هماهنگی بین دید و حرکت را تقویت می کند.
کودکان همچنین از حس موفقیتی که باعث افزایش اعتماد به نفس می شود لذت خواهند برد. با تشویق والدین، کودک شما پس از یادگیری از شکست و نحوه غلبه بر آن، بیشتر وسوسه میشود که حرکت را دوباره تکرار کند.
کلمات مرتبط :
مراحل رشد حرکتی نوزادان – مراحل رشد حرکتی کودکان – کاردرمانی برای کودکان – کاردرمانی برای نوزادان