کاردرمانی در نوزادان نارس به تمام زمینه های مورد نیاز در این نوزادان رسیدگی می کنند. کاردرمانگر ها در موقعیت منحصر به فردی در NICU قرار دارند، زیرا کاری که انجام می دهند به نوزادان کمک می کند تا در مراحل بعدی زندگی خود به نقاط عطف رشد دست یابند.
متخصصان کاردرمانی از نزدیک با والدین و مراقبان نوزادان کار می کنند و روی تمریناتی مانند تکنیک های تغذیه، ماساژ نوزاد، موقعیت یابی، تحریک حسی و حمام کردن قنداق کار می کنند. این تمرینات بر رشد سیستم عصبی مرکزی، رشد، حرکت، افزایش وزن و خود تنظیمی نوزادان تأثیر می گذارد. این در نهایت نتیجه کلی نوزاد را در هنگام ترخیص و در دوران کودکی و بزرگسالی بهبود می بخشد.
کاردرمانگران متخصصینی هستند که با نوزادان نارس تا به آنها کمک کنند تا بر مشکلات جسمی ناشی از نارس بودن، بیماری جدی و نقایص مادرزادی غلبه کنند تا رشد و تکامل مناسبی داشته باشند. هدف آنها کمک به کاهش تأثیر ناتوانی بر روی کودکان، افزایش کیفیت زندگی آنها و ایجاد استقلال عملکردی است.
OT ارزیابیها و مداخلههای رشدی و تغذیهای را برای کودکان در طول اقامت در NICU یا زمانی که کودک نارس از بیمارستان مرخص می شود، ارائه میکند. مشکل تغذیه ممکن است نتیجه نارس بودن یا نقص مادرزادی باشد. OTs با همکاری سایر اعضای تیم مراقبت های بهداشتی از جمله پرستاران، پزشکان، مددکاران اجتماعی، متخصصان تغذیه و فیزیوتراپیست ها کار می کنند.
گاهی اوقات یک نوزاد نارس در تغذیه از طریق دهان با مشکل مواجه می شود که به آن تغذیه خوراکی نیز می گویند. کاردرمانی مشکل را ارزیابی میکند و توصیههایی برای بهبود تغذیه و بلع خوراکی ارائه میکند تا کودک بتواند با خیال راحت و کارآمد غذا بخورد. برخی از نوزادان نارس نیاز به کمک دارند تا از تغذیه لولهای به تغذیه خوراکی بروند، یا با افزایش سن از طریق غذاهای بافتدار مختلف پیشرفت کنند. سایر نوزادان ممکن است پس از لوله گذاری با مشکلات گوارشی یا گلوی حساس دست و پنجه نرم کنند.
بسته به مسئله تغذیه خاص، OT استراتژی های تغذیه مانند تغییر تجهیزات یا روش تغذیه، تغییر موقعیت تغذیه، یا ارائه تکنیک هایی برای تغییر سرعت جریان مایع را توصیه می کند. تمام مداخلات مربوط به نیازهای فردی هر نوزاد است.
هنگام ارزیابی نوزادان در معرض خطر، کاردرمانی در نوزادان نارس به دنبال علائم احتمالی تاخیر رشد هستند. آنها ارزیابی های عمیق رشدی، عملکردی و تغذیه را انجام می دهند. آنها به چیزهایی مانند الگوهای حرکتی، تون عضلات، کنترل سر و رفلکس ها نگاه می کنند. ارزیابی همچنین ممکن است شامل استفاده از ابزارهای تشخیصی مانند اشعه ایکس باشد. هنگامی که منبع مشکل شناسایی شد، OT یک برنامه مراقبت از نوزاد را تهیه و اجرا خواهد کرد که توسط خانواده و تیم مراقبت بهداشتی انجام خواهد شد.
کلمات مرتبط :
کاردرمانی در نوزادان نارس – کاردرمانی در ان آی سیو – کاردرمانی نوزادان – کاردرمانی برای نوزاد – کاردرمانی در شرق تهران – کاردرمانی در پیروزی