اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی با خجالتی بودن یا درونگرا بودن یا داشتن مهارت های اجتماعی ضعیف متفاوت است و خیلی بیشتر از آن است. با این حال، افرادی که با اضطراب اجتماعی زندگی می کنند اغلب این اختلال را توسط دیگران، از جمله برخی از متخصصان سلامت روان، کم اهمیت یا به حداقل می رساند.

خجالتی بودن لزوماً تأثیر منفی بر زندگی افراد ندارد اما اختلال اضطراب می تواند سبب بروز اختلال در زندگی فرد شود.

یش از همه، مراجعان مبتلا به اضطراب اجتماعی به حمایت و اطمینان نیاز دارند زیرا سعی می‌کنند الگوها و رفتارهای قدیمی را که برای مقابله با ترس فلج‌کننده که اغلب همراه با این اختلال است، کنار بگذارند. 

اختلال اضطراب اجتماعی

یکی از ویژگی های اضطراب اجتماعی، احساس دلهره دائمی نسبت به موقعیت های اجتماعی است. شما همیشه این احساس را دارید که «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم». “به عنوان انسان، ما اجتماعی هستیم. و دلهره در هر یک از [آن موقعیت‌های اجتماعی] می‌تواند طاقت‌فرسا باشد.»

اضطراب اجتماعی یکی از تعدادی از موضوعات مرتبط است – از جمله فوبیای خاص، اختلال هراس، اختلال اضطراب جدایی، اختلال اضطراب فراگیر و موارد دیگر که تحت عنوان اضطراب در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی قرار دارند.

اختلال اضطراب اجتماعی که در دهه‌های گذشته فوبیای اجتماعی نامیده می‌شود، با ترس مداوم از موقعیت‌های اجتماعی یا مرتبط با عملکرد مشخص می‌شود. در تمام سنین،  اضطراب اجتماعی در زنان بیشتر از مردان است.

محققان علت خاصی را برای این اختلال مشخص نکرده‌اند و در عوض به ترکیبی از عوامل زیست‌شناختی و محیطی به عنوان عوامل مؤثر اشاره کرده‌اند. به نظر می رسد ژنتیک در بسیاری از موارد نقش مهمی ایفا می کند، همانطور که تجارب منفی دوران کودکی مانند درگیری های خانوادگی یا مورد آزار و اذیت، مسخره شدن یا طرد شدن توسط همسالان می تواند نقش مهمی ایفا کند. همچنین اعتقاد بر این است که افرادی که آمیگدال بیش فعال دارند ممکن است در موقعیت های اجتماعی اضطراب بیشتری را تجربه کنند.

این اختلال می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، این اختلال معمولاً در دوران نوجوانی در نوجوانان با سابقه بازداری اجتماعی یا کمرویی ظاهر می شود. شروع معمولاً با یک تجربه استرس زا یا تحقیرآمیز همراه است و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است.

بروز این اختلال اضطرابی در افراد دارای بستگان درجه یک که تحت تأثیر سایر اختلالات هراس و اضطراب هستند، بیشتر است. با این حال، هیچ ژنی وجود ندارد که این روند بیولوژیکی را توضیح دهد. یافته های کلی نشان می دهد که تجربیات شخصی، محیط اجتماعی و زیست شناسی همگی در ایجاد این اختلال نقش دارند.

افراد اغلب علائم اضطراب اجتماعی را به درجات مختلف در طول زندگی تجربه می کنند. علائم ممکن است برای مدت طولانی کاهش یابد و سپس در طول دوره های تغییر یا استرس بدتر شود، مانند تغییر شغل یا هنگام مواجهه با احساس غم و اندوه و از دست دادن.

کلمات مرتبط :

مرکز روانشناسی در شرق تهران – بهترین کلینیک مشاوره روانشناسی در پیروزی – مرکز مشاوره و روانشناسی در پیروزی