ناخن جویدن در کودکان بسیار شایع است و عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند از جمله استرس و اضطراب کودک ، تغییر شرایط زندگی ، کنجکاوی و …
ناخن جویدن می تواند تبدیل به یک عادت مخرب شود و حتی کودک به طور ناخودآگاه زمان زیادی را ناخن بجود.
در صورت شروع ناگهانی ناخن جویدن والدین باید حتما بررسی های لازم را در ارتباط با اینکه آیا بتازگی اتفاقی برای کودک افتاده با خیر به عمل آورند ، چراکه می تواند نشان دهنده بروز یک اتقاق ناگوار برای کودک باشد.
اگرچه در بسیاری از موارد ناخن جویدن در کودکان به دلیل وجود یک عامل زمینه ای رخ می دهد اما گاهی بدون هیچ دلیل خاصی رخ می دهد.
اغلب والدین اولین باری که کودک را در حال جویدن ناخن می بینند، فورا کودک را از ناخن جویدن منع کرده و در صورت تکرار اقدام به تنبیه کودک خود می کنند در صورتی که واکنش شدید نسبت به این عمل در کودکان در بسیاری از موارد نتیجه عکس داشته و سبب تقویت این رفتار کودک و تمایل بیشتر وی برای ناخن جویدن می کند.
در برخی موارد این رفتار بحدی شدید می شود که حتی سبب بروز اختلال در فعالیت های کودک و حتی بازی کردن می شود.
والدین باید بدانند در بسیاری از موارد ناخن جویدن در کودکان پس از مدتی بطور خودبخود برطرف می شود ولی در هر حال باید علت این کار مشخص شود و در صورتی که عاملی سبب بروز شرایط روحی نامناسب در کودک شده درصد رفع آن برایند.
در صورتی جویدن به حدی تشدید پیدا کند که باعث ایجاد خونریزی و زخم و عفونت شود باید مورد توجه قرار گیرد زیرا می تواند نشانه ای از ابتلا به اختلال اضطراب شدید باشد.
به طور کلی عادات عصبی مانند ناخن جویدن، انگشت مکیدن، کندن موها و یا مژه ها و … امکان دارد در یک دوره کوتاه بدون جلب توجه کردن کودک خاتمه پیدا کند.
کلمات مرتبط :