گفتاردرمانی کودکان نارس

گفتاردرمانی کودکان نارس

تولد زودرس که قبل از هفته 37 بارداری اتفاق می افتد، می تواند چالش های منحصر به فردی برای رشد کودک از جمله رشد گفتار و زبان ایجاد کند. 

در مورد گفتار درمانی برای کودکان نارس، مداخله زودهنگام بسیار مهم است. این کوچولوها اغلب با تأخیرهای رشدی مواجه می شوند که اگر به آنها توجه نشود، می تواند تأثیرات ماندگاری بر توانایی آنها در برقراری ارتباط مؤثر بگذارد. گفتاردرمانگران متخصص در نوزادان نارس، پنجره بحرانی فرصت ایجاد تغییر در زندگی کودک را درک می کنند.

علائمی که باعث ایجاد نگرانی می شود؟

شناخت علائمی که نشان دهنده نیاز به گفتار درمانی در کودکان نارس است ضروری است. برخی از شاخص های رایج عبارتند از:

صداهای محدود
کودکان نارس ممکن است مانند همتایان ترم خود غر بزنند، غرغر کنند یا صداهای مناسب سنشان تولید کنند.

مشکل در تغذیه
مشکلات گفتاری می تواند در حین تغذیه ظاهر شود، به طوری که نوزادان نارس در مکیدن، قورت دادن یا هماهنگ کردن عضلات دهان خود دچار مشکل می شوند.

عدم پاسخگویی
تأخیر در پاسخگویی به صداها یا صداها می‌تواند نشانه‌ای از نگرانی‌های بالقوه گفتار باشد.

تماس چشمی محدود
نوزادان نارس ممکن است از تماس چشمی اجتناب کنند که برای ارتباطات اجتماعی ضروری است.

بیشتر بخوانید : گفتاردرمانی در کودکان

تکنیک های گفتاردرمانی کودکان نارس

گفتاردرمانگران طیف وسیعی از تکنیک ها را متناسب با نیازهای منحصر به فرد کودکان نارس به کار می گیرند. هدف این تکنیک ها تحریک رشد زبان و بهبود مهارت های ارتباطی است. برخی از روش های موثر عبارتند از:

تعامل والدین و کودک
شرکت دادن والدین در جلسات درمانی، پیوند را تشویق می‌کند و به والدین کمک می‌کند تا بفهمند چگونه از رشد زبانی فرزندشان در خانه حمایت کنند.

درمان مبتنی بر بازی
درمانگران اغلب از بازی به عنوان ابزاری برای مشارکت دادن کودکان نارس در تمرینات ارتباطی استفاده می کنند. بازی ها و اسباب بازی های تعاملی می توانند درمان را لذت بخش و موثر کنند.

تمرینات صوتی
تمرینات تخصصی به کودکان نارس کمک می کند تارهای صوتی خود را تقویت کرده و قدرت بیان را بهبود بخشند.

ارتباطات تقویتی و جایگزین (AAC)
برای کودکانی که مشکلات گفتاری شدید دارند، دستگاه های AAC مانند تخته های ارتباطی یا دستگاه های الکترونیکی می توانند ارتباط را تسهیل کنند.

متخصص گفتاردرمانی کودکان نارس

یک گفتاردرمانگر ماهر نقش اساسی در رشد توانایی های گفتاری و زبانی کودکان نارس دارد. آنها نیازهای خاص کودک را ارزیابی می کنند، برنامه های درمانی مناسب را ایجاد می کنند و برای اطمینان از تداوم مراقبت با والدین همکاری نزدیک دارند.

ایجاد یک محیط حمایتی
محیط های حمایتی و پرورش دهنده در خانه می تواند مکمل تلاش های گفتار درمانی باشد. در اینجا چند نکته برای والدین وجود دارد:

ارتباط را تشویق کنید
فرصت هایی را برای کودک خود ایجاد کنید تا ارتباط برقرار کند، حتی اگر از طریق حرکات یا حالات صورت باشد.

صبور باش
کودکان نارس ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا به نقاط عطف گفتار برسند. صبر برای حمایت از پیشرفت آنها کلیدی است.

بلند بخوان
جلسات منظم مطالعه با کودک شما می تواند باعث رشد زبان و عشق به کتاب شود.

غلبه بر چالش ها
در حالی که گفتار درمانی برای کودکان نارس ضروری است، با مجموعه ای از چالش ها همراه است:

نا امیدی
هم والدین و هم کودکان ممکن است در طول جلسات درمانی دچار ناامیدی شوند. بسیار مهم است که صبور باشید و در صورت نیاز به دنبال حمایت عاطفی باشید.

ثبات
ثبات در جلسات درمانی و تمرینات در خانه برای پیشرفت حیاتی است.

طرح های فردی
هر کودک نارس منحصر به فرد است و برنامه های درمانی باید نیازها و توانایی های خاص آنها را منعکس کند.

نقاط عطف گفتار برای کودکان

گفتار درمانی برای کودکان نارس شامل دستیابی به نقاط عطف مختلف است. برخی از نقاط عطف کلیدی عبارتند از:

غرغر کردن
در حدود شش ماهگی، کودکان نارس باید شروع به غر زدن کنند و صداهای همخوان و مصوت تکراری تولید کنند.

اولین کلمات
در 12 تا 18 ماهگی، آنها باید اولین کلمات خود را بیان کنند.

گسترش واژگان
بین 18 تا 24 ماهگی، کودکان باید دایره لغات خود را گسترش دهند و جملات ساده بسازند.

ارتباط متناسب با سن
در سن سه سالگی، کودکان نارس باید مهارت های ارتباطی مناسب سن خود را نشان دهند.