گفتاردرمانی آپراکسی

گفتاردرمانی آپراکسی گفتاری توسط متخصصان با تجربه گفتاردرمانی ما در مرکز توانبخشی توان آفرین ارائه می شود.

گفتاردرمانگر ابتدا موارد زیر را بررسی خواهد:

• توانایی های دهانی-حرکتی کودک
• ملودی گفتار و توسعه صدای گفتار
• مهارت های زبانی دریافتی و بیانی و مهارت های سواد کودک را بررسی کنید تا ببینید آیا مشکلاتی در این زمینه ها وجود دارد یا خیر.

SLP می تواند CAS را تشخیص داده و سایر اختلالات گفتاری را رد کند.

ارزیابی شفاهی حرکتی برای گفتاردرمانی آپراکسی شامل موارد زیر است:

• بررسی نشانه‌های ضعف یا تون ماهیچه‌ای کم در لب‌ها، فک و زبان، به نام دیزآرتری. 
• دیدن اینکه کودک چقدر می‌تواند حرکت دهان را با تقلید از حرکات غیرکلامی (مانند حرکت دادن زبان از این طرف به طرف دیگر، لبخند زدن، اخم کردن، به هم زدن لب‌ها) هماهنگ کند.
• ارزیابی هماهنگی و توالی حرکات عضلانی برای گفتار در حالی که کودک وظایفی مانند سرعت دیادوکوکینتیک را انجام می دهد، که به کودک نیاز دارد تا رشته های صدا را با حداکثر سرعت ممکن تکرار کند.
• بررسی توانایی های لیس زدن با آزمایش مهارت های کودک در موقعیت های کاربردی مثلاً لیسیدن آب نبات چوبی

ارزیابی ملودی گفتار شامل:

• گوش دادن به کودک برای اطمینان از اینکه او می تواند هجاها را در کلمات و کلمات در جملات به درستی تاکید کند.
• تعیین اینکه آیا کودک می‌تواند برای علامت‌گذاری انواع جملات (مثلاً سؤالات در مقابل جملات) و علامت‌گذاری بخش‌های مختلف جمله (مثلاً برای مکث بین عبارات، نه در وسط آنها) از صدای بلند و مکث استفاده کند.

ارزیابی صدای گفتار (تلفظ صداها در کلمات) شامل موارد زیر است:

• ارزیابی هر دو صداهای مصوت و صامت
• بررسی اینکه کودک چقدر صداها و ترکیبات صوتی را به خوبی بیان می کند (هجاها و شکل کلمات)
• تعیین اینکه دیگران تا چه حد می توانند کودک را با استفاده از کلمات، عبارات و گفتار محاوره ای به خوبی درک کنند

گفتاردرمانی آپراکسی

تمرکز مداخله برای CAS بر بهبود موارد زیر است:

• برنامه ریزی
• ترتیب دهی
• هماهنگی حرکات ماهیچه ای برای تولید گفتار

برای بهبود گفتار، کودک باید گفتار را تمرین کند. با این حال، دریافت بازخورد از تعدادی از حواس، مانند نشانه های لمسی و نشانه های بصری (مثلاً تماشای خود در آینه) و همچنین بازخورد شنیداری، اغلب مفید است. با این بازخورد چند حسی، کودک می‌تواند با سهولت بیشتری هجاها، کلمات، جملات و جملات طولانی‌تر را تکرار کند تا هماهنگی عضلانی و توالی گفتار را بهبود بخشد.

اگر آپراکسی صحبت کردن را بسیار دشوار می کند، ممکن است به برخی از مراجعان آموزش داده شود که از زبان اشاره یا یک سیستم ارتباطی تقویت کننده و جایگزین (مثلاً یک رایانه قابل حمل که می نویسد و/یا تولید گفتار می کند) استفاده کنند. هنگامی که تولید گفتار بهبود یابد، نیاز به این سیستم ها ممکن است کاهش یابد، اما می توان از آنها برای پشتیبانی از گفتار یا انتقال سریعتر کودک به سطوح بالاتر پیچیدگی زبان استفاده کرد.

نشان داده شده است که مداخله شدید (3 تا 5 بار در هفته) موثرترین است، بنابراین اگر در خانه تمرین می کنید، این می تواند مکمل دیدارهای گفتاری شما باشد، به خصوص اگر فقط 1 یا 2 بار در هفته به درمان دسترسی داشته باشید. معمولاً به خانواده ها تکالیفی داده می شود تا به پیشرفت کودک کمک کنند و به کودک اجازه دهند تا از استراتژی های جدید خارج از اتاق درمان استفاده کند و از پیشرفت بهینه در درمان اطمینان حاصل کند.

کودکان مبتلا به آپراکسی به یک محیط حمایتی نیاز دارند که به آنها کمک کند در برقراری ارتباط احساس موفقیت کنند. برخی از کودکان خدمات دیگری مانند فیزیوتراپی یا کاردرمانی نیز دریافت می کنند. برای خانواده‌ها و متخصصان، یافتن راهی برای ساختن در عمل می‌تواند یک چالش باشد، اما آسیب‌شناس گفتار ما می‌تواند با پیشنهاداتی در این زمینه کمک کند.

کلمات مرتبط :

گفتاردرمانی آپراکسی – درمان آپراکسی گفتار با گفتاردرمانی – بهترین مرکز گفتاردرمانی کودکان در شرق تهران