کم توانی ذهنی که با نام عقب ماندگی ذهنی نیز شناخته می شود ، با هوش یا توانایی ذهنی زیر متوسط و کمبود مهارت های لازم برای زندگی روزمره مشخص می شود. افراد دارای معلولیت ذهنی می توانند و مهارت های جدیدی را می آموزند ، اما آنها را با سرعت بسیار کمتری نسبت به همسالان خود یاد می گیرند. درجات مختلفی از کم توانی ذهنی وجود دارد ، از خفیف تا عمیق که هرکدام علائم و عوارضی را برای کودک به همراه دارند.
خدمات توانبخشی از جمله کاردرمانی خوب در پیروزی یکی از راهکارهای موثر در کودکانی است که دچار کم توانی ذهنی هستند که به بهبود کیفیت زندگی آن ها و افزایش سرعت یادگیری در آن ها کمک زیادی می کند. ضریب هوشی با استفاده از آزمون ضریب هوشی اندازه گیری می شود. ضریب هوشی متوسط 100 است و امتیاز اکثریت افراد بین 85 تا 115 است. فردی در صورت داشتن ضریب هوشی کمتر از 70 تا 75 معلول ذهنی محسوب می شود.
برای سنجش رفتارهای سازگارانه کودک ، یک متخصص کاردرمانی مهارت های کودک را مشاهده کرده و آنها را با دیگر کودکان هم سن مقایسه می کند. مواردی که ممکن است مشاهده شود شامل این است که کودک چگونه می تواند خود را تغذیه یا لباس های خود را بپوشد.
کودک چقدر توانایی برقراری ارتباط و درک دیگران را دارد و نحوه تعامل کودک با خانواده ، دوستان و سایر کودکان همسال چگونه است.
بر اساس آمارها کم توانی ذهنی حدود 1٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. از بین مبتلایان ، 85٪ دارای ناتوانی ذهنی خفیف هستند. این بدان معناست که آنها برای یادگیری اطلاعات یا مهارت های جدید کمی کندتر از حد متوسط هستند. با حمایت صحیح و خدمات توانبخشی و کاردرمانی به موقع بیشتر این افراد می توانند در بزرگسالی به طور مستقل زندگی کنند.
فردی با معلولیت ذهنی در دو زمینه محدودیت دارد.
عملکرد فکری که به عنوان ضریب هوشی نیز شناخته می شود ، این به توانایی فرد در یادگیری ، تعقل ، تصمیم گیری و حل مشکلات اشاره دارد.
رفتارهای انطباقی. اینها مهارتهایی هستند که برای زندگی روزمره لازم هستند ، مانند توانایی برقراری ارتباط موثر ، تعامل با دیگران و مراقبت از خود.
علائم مختلفی از نقص ذهنی در کودکان وجود دارد. علائم ممکن است در دوران نوزادی ظاهر شود ، یا ممکن است تا زمانی که کودک به سن مدرسه نرسیده مشخص نشوند، این اغلب به شدت معلولیت بستگی دارد. برخی از رایج ترین علائم نقص ذهنی عبارتند از:
در کودکان با ناتوانی ذهنی شدید یا عمیق ، ممکن است مشکلات سلامتی دیگری نیز وجود داشته باشد. این مشکلات ممکن است شامل تشنج ، اختلالات خلقی ، اختلال مهارت های حرکتی ، مشکلات بینایی یا مشکلات شنوایی باشد.
کاردرمانی یکی از روشهای درمانی موثر برای کودکان با کم توانی ذهنی است. هدف اصلی کاردرمانی، کمک به این کودکان برای توسعه مهارتهای مورد نیاز برای زندگی مستقلتر و باکیفیتتر است.
کاردرمانی چه کمکی به کودکان کم توان ذهنی میکند؟
تقویت مهارتهای حرکتی: کاردرمانگران با استفاده از تمرینات و فعالیتهای خاص، به بهبود مهارتهای حرکتی درشت (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن) و ریز (مانند گرفتن مداد، استفاده از قاشق) کمک میکنند.
بهبود هماهنگی حسی-حرکتی: این مهارت به کودک کمک میکند تا اطلاعات حسی مختلف (مانند لمس، صدا، بینایی) را درک کرده و به آنها پاسخ مناسب دهد.
تقویت مهارتهای شناختی: کاردرمانگران از طریق بازیها و فعالیتهای آموزشی، به بهبود مهارتهای شناختی مانند توجه، حافظه، حل مسئله و درک مفاهیم کمک میکنند.
افزایش استقلال: هدف اصلی کاردرمانی، افزایش استقلال کودک در انجام فعالیتهای روزمره است. به عنوان مثال، کاردرمانگر به کودک مبتلا به کم توانی ذهنی آموزش میدهد تا چگونه لباس بپوشد، غذا بخورد و از توالت استفاده کند.
بهبود تعاملات اجتماعی: کاردرمانگران به کودک کمک میکنند تا مهارتهای اجتماعی خود را بهبود بخشد و با دیگران بهتر ارتباط برقرار کند.
ارزیابی اولیه: کاردرمانگر با انجام یک ارزیابی جامع، نقاط قوت و ضعف کودک را شناسایی کرده و یک برنامه درمانی فردی برای او تهیه میکند.
تدوین برنامه درمانی: برنامه درمانی بر اساس اهداف مشخصی که برای کودک تعیین شده است، طراحی میشود.
اجرای جلسات درمانی: جلسات درمانی به صورت فردی یا گروهی و در محیطهای مختلف (مانند کلینیک، مدرسه یا منزل) برگزار میشود.
ارزیابی پیشرفت: کاردرمانگر به طور منظم پیشرفت کودک را ارزیابی کرده و در صورت نیاز، برنامه درمانی را تعدیل میکند.
کلمات مرتبط :
کاردرمانی کودکان – کاردرمانی کودکان کم توان ذهنی – کاردرمانی ذهنی – کاردرمانی کودکان در شرق تهران – کاردرمانی در پیروزی – کاردرمانی در نیروهوایی