کاردرمانی کودک فلج مغزی در مرکز توانبخشی توان آفرین در شرق تهران توسط متخصصان با تجربه ما ارائه می شود.
فلج مغزی (CP) گروهی از اختلالات عصبی است که بر حرکت، کنترل عضلات و هماهنگی تأثیر می گذارد. این بیماری در اثر آسیب یا ناهنجاری در مغز در حال رشد، معمولاً قبل یا در حین تولد، اما گاهی اوقات کمی بعد از آن ایجاد می شود. علت خاص فلج مغزی اغلب ناشناخته است، اما می تواند با عواملی مانند زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، عفونت های دوران بارداری، جهش های ژنتیکی و عوارض زایمان مرتبط باشد.
درمان فلج مغزی چند رشته ای است و بر بهبود کیفیت زندگی، به حداکثر رساندن استقلال و مدیریت علائم تمرکز دارد. ممکن است شامل درمان هایی مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتار درمانی و گاهی داروها یا مداخلات جراحی باشد. وسایل کمک حرکتی و وسایل ارتوتیک می توانند برای پشتیبانی از تحرک و عملکرد استفاده شوند.
مداخله زودهنگام برای کودکان فلج مغزی بسیار مهم است. شروع درمان و مداخله در اسرع وقت می تواند به بهینه سازی نتایج و ارتقای رشد کودک کمک کند. رویکرد درمانی متناسب با نیازهای فردی هر فرد مبتلا به فلج مغزی با در نظر گرفتن چالش ها، نقاط قوت و اهداف خاص آن ها تنظیم شده است.
عوارض فلج مغزی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از علائم و چالش های رایج مرتبط با فلج مغزی عبارتند از:
کاردرمانی می تواند نقش مهمی در درمان و مدیریت فلج مغزی در کودکان داشته باشد. فلج مغزی یک اختلال عصبی است که حرکت، هماهنگی و تون عضلانی را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف کاردرمانی ارتقای استقلال و بهبود توانایی کودک برای شرکت در فعالیت های روزانه مانند مراقبت از خود، بازی و کارهای مربوط به مدرسه است. در اینجا برخی از مداخلات و استراتژی های رایج مورد استفاده در کاردرمانی برای کودک فلج مغزی آورده شده است:
توسعه مهارت های حرکتی: کاردرمانگران روی بهبود مهارت های حرکتی مانند رسیدن، گرفتن و هماهنگی حرکتی ظریف کار می کنند. آنها ممکن است از تمرینات و فعالیت های مختلف برای تقویت عضلات و بهبود هماهنگی استفاده کنند.
تجهیزات تطبیقی: بسته به نیاز کودک، کاردرمانگران ممکن است کودک و مراقبانش را برای استفاده از وسایل کمکی و تجهیزات سازگار توصیه و آموزش دهند. اینها می تواند شامل ظروف تخصصی، وسایل کمکی نوشتاری یا وسایل حرکتی برای افزایش استقلال باشد.
یکپارچگی حسی: کاردرمانگران ممکن است از تکنیکهای یکپارچگی حسی برای کمک به کودکان مبتلا به فلج مغزی استفاده کنند و به اطلاعات حسی پاسخ مناسب دهند. این می تواند شامل فعالیت هایی باشد که سیستم های حسی خاص را تحریک یا آرام می کند، مانند لمس، حرکت یا تعادل.
آموزش فعالیت های زندگی روزانه (ADL): کاردرمانگران بر بهبود مهارت های مراقبت از خود، مانند لباس پوشیدن، تغذیه، نظافت و توالت کردن تمرکز می کنند. آنها ممکن است از تکنیک هایی برای تطبیق وظایف و محیط استفاده کنند تا آنها را برای کودک قابل کنترل تر کنند.
اصلاحات محیطی: درمانگران می توانند تغییراتی را در محیط خانه یا مدرسه کودک برای ارتقای دسترسی و ایمنی پیشنهاد دهند. این ممکن است شامل تنظیم مجدد مبلمان، نصب نرده ها، یا استفاده از صندلی تطبیقی برای تسهیل موقعیت بهینه باشد.
بازی و مهارت های اجتماعی: کاردرمانی می تواند به مهارت های بازی و تعامل اجتماعی بپردازد. درمانگران ممکن است کودکان را در فعالیتهای بازی ساختاریافته برای ارتقای اجتماعی شدن، مهارت های شناختی و خلاقیت مشارکت دهند.
به یاد داشته باشید که هر کودک مبتلا به فلج مغزی منحصر به فرد است و درمان باید متناسب با نیازها و توانایی های خاص آنها باشد. کاردرمانگر یک ارزیابی انجام می دهد و یک برنامه درمانی فردی را بر اساس نقاط قوت، چالش ها و اهداف کودک ایجاد می کند. جلسات درمانی ممکن است بسته به شدت بیماری و پیشرفت کودک از نظر تعداد و مدت زمان متفاوت باشد.
بیشتر بخوانید :