کاردرمانی در کودکان نارس

کاردرمانی در کودکان نارس می تواند نقش مهمی در مراقبت و رشد نوزادان نارس داشته باشد. نوزادان نارس قبل از رشد کامل به دنیا می آیند که می تواند منجر به طیف وسیعی از مسائل پزشکی و رشدی شود. کاردرمانگران می توانند با نوزادان نارس و خانواده هایشان برای رسیدگی به این مسائل و ارتقای رشد سالم کار کنند.

کاردرمانگران می توانند نقش مهمی در حمایت از بهزیستی عاطفی نوزادان نارس و خانواده هایشان ایفا کنند. تجربه داشتن یک نوزاد نارس می تواند برای والدین استرس زا و طاقت فرسا باشد و کاردرمانگران می توانند حمایت و راهنمایی برای کمک به خانواده ها برای مقابله با این تجربه ارائه دهند. این ممکن است شامل ارائه آموزش در مورد رشد و مراقبت از نوزاد، کمک به خانواده ها برای هدایت سیستم مراقبت های بهداشتی، یا ارتباط خانواده ها با منابع جامعه باشد.

اهداف کاردرمانی در کودکان نارس

یکی از اهداف اولیه کاردرمانی در نوزادان نارس، ارتقای رشد مهارت های حرکتی است. نوزادان نارس ممکن است عضلات توسعه نیافته داشته باشند و ممکن است در معرض خطر تاخیر حرکتی باشند. کاردرمانگران می توانند با این نوزادان برای ارتقای رشد حرکتی از طریق فعالیت هایی مانند زمان شکم، تمرینات رسیدن و گرفتن و سایر فعالیت های مناسب سن کار کنند. درمانگر همچنین ممکن است با والدین برای ارائه راهنمایی در مورد چگونگی ارتقاء رشد حرکتی در خانه همکاری کند.

یکی دیگر از اهداف مهم کاردرمانی در نوزادان نارس رسیدگی به مسائل پردازش حسی است. نوزادان نارس ممکن است نسبت به محرک‌ های حسی بدون حس یا کم‌ حساس باشند، که می‌تواند بر توانایی آنها در تعامل با محیط‌شان تأثیر بگذارد. کاردرمانگران می توانند با این نوزادان کار کنند تا به آنها کمک کنند تا پاسخ های حسی خود را تنظیم کنند و مهارت های پردازش حسی خود را توسعه دهند. این ممکن است شامل تحریک حسی از طریق محرک های لمسی، صوتی و بصری یا کار با نوزاد برای توسعه تکنیک های خودآرام بخشی باشد.

متخصصان کاردرمانی در کودکان نارس همچنین ممکن است با نوزادان نارس که مشکلات تغذیه دارند کار کنند. نوزادان نارس ممکن است در هماهنگی مکیدن، بلع و تنفس خود مشکل داشته باشند، که می تواند تغذیه را چالش برانگیز کند. کاردرمانگران می توانند با این نوزادان کار کنند تا مهارت های حرکتی دهان و دندان آنها را توسعه دهند و توانایی های تغذیه آنها را بهبود بخشند. این ممکن است شامل تحریک دهان از طریق تکنیک‌های مختلف، مانند ماساژ یا لرزش، یا کار با نوزاد برای ایجاد یک برنامه غذایی مناسب برای نیازهای او باشد.