کاردرمانی برای تورتیکولی

کاردرمانی برای تورتیکولی

تورتیکولی که به نام گردن پیچ خورده نیز شناخته می شود، وضعیتی است که با موقعیت یا چرخش غیر طبیعی گردن مشخص می شود. این می تواند در نوزادان رخ دهد و نسبتاً شایع است و تقریباً از هر 250 نوزاد 1 نفر را مبتلا می کند. تورتیکولی در نوزادان اغلب به عنوان تورتیکولی عضلانی مادرزادی (CMT) شناخته می شود زیرا معمولاً در بدو تولد وجود دارد یا در چند ماه اول زندگی ایجاد می شود.

علت دقیق تورتیکولی عضلانی مادرزادی همیشه مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که به قرار گرفتن سر نوزاد در رحم یا در حین زایمان مربوط می شود. این می تواند به دلیل سفتی یا کوتاه شدن ماهیچه های یک طرف گردن، به طور معمول عضله sternocleidomastoid رخ دهد. این عضله در امتداد کنار گردن قرار دارد و به حرکت سر کمک می کند.

کاردرمانی می‌تواند نقش ارزشمندی در درمان تورتیکولی داشته باشد، وضعیتی که با انقباضات غیرارادی یا غیرطبیعی عضلات گردن که منجر به چرخش یا کج شدن سر می‌شود، مشخص می‌شود. در حالی که مداخله اولیه برای تورتیکولی اغلب فیزیوتراپی است، کاردرمانی می‌تواند با رفع محدودیت‌های عملکردی و مشکلاتی که افراد مبتلا به تورتیکولی با آن مواجه هستند، درمان را تکمیل کند.

مداخلات کاردرمانی

در اینجا چند راه وجود دارد که کاردرمانی ممکن است در درمان تورتیکولی دخیل باشد:

آموزش وضعیت بدن و آگاهی از بدن: کاردرمانگران می توانند به افراد مبتلا به تورتیکولی در مورد هم ترازی بدن، کنترل وضعیت بدن و استراتژی هایی برای حفظ وضعیت بدنی مناسب در طول فعالیت های روزانه آموزش دهند. این می تواند به کاهش فشار بیش از حد بر روی عضلات گردن کمک کند و الگوهای حرکتی کارآمد را ارتقا دهد.

تمرینات دامنه حرکتی: کاردرمانگران می توانند در مورد تمرینات خاص با هدف بهبود دامنه حرکتی گردن راهنمایی و دستورالعمل ارائه دهند. این تمرینات ممکن است شامل فعالیت های کششی و تقویتی ملایم برای رفع سفتی و ضعف در عضلات گردن باشد.

تکنیک‌های یکپارچه‌سازی حسی: کاردرمانگرانی که در زمینه یکپارچگی حسی آموزش دیده‌اند، می‌توانند از تکنیک‌های خاصی برای رسیدگی به مشکلات پردازش حسی که ممکن است همراه با تورتیکولی رخ دهد، استفاده کنند. آنها می توانند به افراد کمک کنند تا آگاهی و تنظیم حسی بهتری ایجاد کنند، که ممکن است به بهبود کنترل حرکتی و ثبات وضعیتی کمک کند.

بیشتر بخوانید : تورتیکولی چیست؟

سایر راهکارهای کاردرمانی برای تورتیکولی

تجهیزات تطبیقی و وسایل کمکی: کاردرمانگران می توانند نیاز به تجهیزات سازگار یا وسایل کمکی مناسب را برای تسهیل فعالیت های روزانه افراد مبتلا به تورتیکولی ارزیابی کرده و توصیه کنند. این ممکن است شامل تکیه گاه های گردن، بالش های تخصصی، یا تغییراتی در ایستگاه های کاری و ترتیبات صندلی برای ارتقای راحتی و عملکرد عملکردی باشد.

آموزش عملکردی و اصلاحات محیطی: کاردرمانگران می توانند با افراد کار کنند تا استراتژی ها و سازگاری هایی را برای فعالیت های زندگی روزمره (ADLs) و فعالیت های ابزاری زندگی روزمره (IADLs) ایجاد کنند. آنها ممکن است تغییراتی را در وظایفی مانند بهینه‌سازی ایستگاه‌های کاری یا تنظیم ارتفاع اجسام برای کاهش فشار روی عضلات گردن و بهبود عملکرد کلی پیشنهاد دهند.

تکنیک‌های مدیریت درد: کاردرمان‌گران می‌توانند تکنیک‌های مدیریت درد، مانند روش‌های درمانی، درمان دستی، و تمرین‌های آرام‌سازی را برای کمک به کاهش درد و ناراحتی مرتبط با تورتیکولی ارائه دهند. این تکنیک ها می توانند آرامش عضلانی را تقویت کنند، تنش عضلانی را کاهش دهند و راحتی کلی را بهبود بخشند.