علایم اتیسم در کودکان خردسال

علایم اتیسم در کودکان خردسال

15 نشانه اوتیسم ایستر سیلز(easterseals)

1-احتمال پرهیز از تماس چشمی

2-احتمال تمایل به تنهایی

3-پژواک واژه یا عبارتها

4-دشواری تعامل با سایرین

5-خود یا اجسام را میچرخاند

6-پافشاری بر یکنواختی

7-وابستگی نامتناسب با اشیا

8-خنده یا قهقهه نامتناسب

سایر علایم اتیسم در کودکان خردسال

9-احتمال پرهیز از آغوش

10-دشواری ابراز نیازها

11-پاسخ نامتناسب یا عدم پاسخ به صدا

12-عدم ترس واقعی از خطر

13-بی حسی واضح به درد

14-پایداری بازی غیر عادی یا تکراری

15-مهارتهای جسمانی یا کلامی نامتعادل

کاردرمانی کودکان اتیسم

کاردرمانی اوتیسم یکی از روش‌ های درمانی موثر برای کودکان مبتلا به اوتیسم است. این روش درمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌ های لازم برای انجام فعالیت‌ های روزمره را بیاموزند و در نهایت بتوانند به استقلال بیشتری دست پیدا کنند.

چرا کاردرمانی برای کودکان اوتیسم مهم است؟

کودکان اوتیسم اغلب در زمینه‌های مختلفی مانند مهارت‌های حرکتی، حسی، اجتماعی و شناختی با چالش‌هایی روبرو هستند. کاردرمانی می‌تواند به این کودکان کمک کند تا:

مهارت‌های حرکتی خود را بهبود بخشند: این شامل مهارت‌های حرکتی درشت (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن) و مهارت‌های حرکتی ظریف (مانند گرفتن مداد، استفاده از قاشق) می‌شود.
حساسیت‌های حسی خود را مدیریت کنند: بسیاری از کودکان اوتیسم حساسیت بیش از حد یا کمبود نسبت به محرک‌های حسی مانند صدا، نور، لمس و بو دارند. کاردرمانی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا این حساسیت‌ ها را مدیریت کنند.
مهارت‌های اجتماعی خود را توسعه دهند: کاردرمانی می‌تواند به کودکان اوتیسم کمک کند تا مهارت‌ های ارتباطی، تعامل اجتماعی و همکاری با دیگران را یاد بگیرند.
مهارت‌های شناختی خود را تقویت کنند: این شامل مهارت‌هایی مانند توجه، حافظه، حل مسئله و برنامه‌ریزی می‌شود.

اهداف کاردرمانی برای کودکان اوتیسم

اهداف کاردرمانی برای هر کودک با توجه به نیازهای خاص او متفاوت است، اما به طور کلی اهداف زیر را می‌توان دنبال کرد:

افزایش استقلال: کمک به کودک برای انجام فعالیت‌های روزمره به تنهایی.
بهبود مهارت‌های ارتباطی: کمک به کودک برای برقراری ارتباط موثر با دیگران.
کاهش رفتارهای تکراری: کمک به کودک برای کاهش رفتارهای تکراری و خودآزاری.
افزایش تعامل اجتماعی: تشویق کودک به تعامل با دیگران و ایجاد روابط اجتماعی.
بهبود مهارت‌های بازی: کمک به کودک برای بازی کردن با اسباب‌ بازی‌ها و شرکت در فعالیت‌های بازی گروهی.

روش‌های کاردرمانی برای کودکان اوتیسم

کاردرمانگران از روش‌های مختلفی برای کمک به کودکان اوتیسم استفاده می‌کنند، از جمله:

تمرین‌های حرکتی: انجام تمرین‌ هایی برای بهبود هماهنگی، تعادل و قدرت عضلات.
فعالیت‌ های حسی: استفاده از مواد و ابزار مختلف برای تحریک حواس مختلف کودک.
بازی درمانی: استفاده از بازی برای آموزش مهارت‌ های اجتماعی، شناختی و حرکتی.
آموزش مهارت‌های زندگی روزمره: کمک به کودک برای انجام فعالیت‌های روزمره مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت.

گفتاردرمانی کودکان اوتیسم

گفتاردرمانی یکی از مهم‌ترین بخش‌های توانبخشی کودکان مبتلا به اوتیسم برای تخفیف علایم اتیسم در کودکان خردسال است. این درمان به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود بخشند و بهتر با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

چرا گفتاردرمانی برای کودکان اتیسم ضروری است؟

اختلال در ارتباط کلامی و غیرکلامی: کودکان اوتیسم اغلب در درک و استفاده از زبان، بیان احساسات، حفظ تماس چشمی و درک زبان بدن دیگران مشکل دارند.
بهبود کیفیت زندگی: با بهبود مهارت‌های ارتباطی، کودکان اوتیسم می‌توانند بهتر در مدرسه، خانواده و اجتماع عمل کنند و کیفیت زندگی خود را افزایش دهند.
پیشرفت در سایر حوزه‌ها: بهبود مهارت‌های ارتباطی به پیشرفت در سایر حوزه‌ها مانند یادگیری، بازی و تعاملات اجتماعی کمک می‌کند.

اهداف گفتاردرمانی در کودکان اتیسم

• افزایش توانایی درک زبان: تقویت توانایی شنیدن، درک و پاسخ دادن به دستورات و سوالات.
• توسعه مهارت‌ های گفتاری: آموزش تولید صداهای مختلف، ساخت کلمات و جملات، بیان نیازها و خواسته‌ها.
• بهبود ارتباط غیرکلامی: آموزش زبان بدن، تماس چشمی، بیان احساسات از طریق چهره و حرکات.
• تقویت مهارت‌های اجتماعی: آموزش تعامل با دیگران، بازی‌های گروهی، شرکت در مکالمات و حفظ روابط.

روش‌های مورد استفاده در گفتاردرمانی کودکان اتیسم

بازی درمانی: استفاده از بازی برای آموزش مفاهیم زبانی و اجتماعی.
مدل‌سازی: نشان دادن رفتارهای ارتباطی صحیح به کودک.
تقویت مثبت: تشویق و پاداش دادن به تلاش‌ های کودک.
استفاده از ابزارهای کمک آموزشی: مانند تصاویر، کارت‌ ها و اسباب‌ بازی‌ ها.
آموزش مهارت‌های ارتباط جایگزین: برای کودکانی که نمی‌ توانند به خوبی صحبت کنند، روش‌هایی مانند استفاده از تصاویر، اشاره یا دستگاه‌های ارتباطی ارائه می‌شود.