علائم سکته مغزی : سکته مغزی یک اختلال عصبی ناگهانی است که در اثر قطع یا کاهش شدید جریان خون به بخشی از مغز رخ میدهد. این وضعیت میتواند منجر به آسیب دائمی به سلولهای مغز شود و در نتیجه، مشکلات جدی در عملکرد بدن مانند فلج، اختلال در گفتار، مشکلات بینایی و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد.
علت اصلی سکته مغزی، انسداد یا پارگی رگهای خونی در مغز است. این انسداد یا پارگی میتواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:
- لخته شدن خون: تشکیل لخته خون در رگهای مغز و انسداد جریان خون
- پارگی رگ خونی: پارگی یک رگ خونی در مغز و نشت خون به بافتهای اطراف
- تنگی رگهای خونی: تنگ شدن رگهای خونی به دلیل تجمع چربی و سایر مواد در دیواره رگها
عوامل خطر سکته مغزی
- فشار خون بالا
- دیابت
- کلسترول بالا
- سیگار کشیدن
- چاقی
- بیماریهای قلبی
- سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی
- سن بالا
- برخی از بیماری های خونی
- مصرف برخی داروها
علائم سکته مغزی
علائم معمولاً به سرعت ظاهر میشوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ضعف یا بیحسی ناگهانی در یک طرف بدن: این ضعف ممکن است در صورت، بازو یا پا احساس شود.
- مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار: ممکن است کلمات را به درستی تلفظ نکنید یا معنی کلمات دیگران را نفهمید.
- اختلال ناگهانی در بینایی: ممکن است در یک یا هر دو چشم دچار تاری دید، دوبینی یا از دست دادن بینایی شوید.
- سردرد شدید و ناگهانی: این سردرد معمولاً با علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ یا سرگیجه همراه است.
- گیجی و عدم تعادل: ممکن است احساس گیجی، سرگیجه یا مشکل در راه رفتن داشته باشید.
توجه: اگر شما یا یکی از عزیزانتان هر یک از این علائم را تجربه کردید، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. هر دقیقه تأخیر در درمان، میتواند به آسیب دائمی مغز منجر شود.
روشهای تشخیص
برای تشخیص سکته مغزی، پزشک از روشهای مختلفی استفاده میکند، از جمله:
معاینه فیزیکی: پزشک علائم شما را بررسی میکند و آزمایشهای عصبی انجام میدهد.
سیتی اسکن: این آزمایش تصاویری از مغز شما تهیه میکند تا محل و اندازه آسیب را نشان دهد.
ام آر آی: این آزمایش تصاویر دقیقتری از مغز شما ارائه میدهد و به پزشک کمک میکند تا نوع سکته مغزی را تشخیص دهد.
انجام آزمایش خون: آزمایش خون به پزشک کمک میکند تا سایر علل علائم شما را رد کند و خطر ابتلا به لخته شدن خون را ارزیابی کند.
درمان علائم سکته مغزی
درمان سکته مغزی به نوع سکته و شدت آن بستگی دارد. هدف از درمان، محدود کردن آسیب به مغز و بهبود عملکرد است. درمانها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دارو درمانی: داروهایی برای انحلال لخته خون، کاهش فشار خون و کنترل سایر عوامل خطر استفاده میشوند.
جراحی: در برخی موارد، ممکن است به جراحی برای برداشتن لخته خون یا ترمیم رگهای خونی آسیب دیده نیاز باشد.
توانبخشی: توانبخشی با فیزیوتراپی و کاردرمانی سکته مغزی به بیمار کمک میکند تا مهارتهای از دست رفته مانند راه رفتن، صحبت کردن و انجام فعالیتهای روزمره را بازیابی کند.
توانبخشی پس از سکته مغزی
توانبخشی یک بخش مهم از درمان سکته مغزی است. تیم توانبخشی شامل فیزیوتراپیست، کاردرمانگر و گفتاردرمانگر است. این متخصصان به بیمار کمک میکنند تا:
حرکت و هماهنگی: بهبود حرکت و هماهنگی عضلات و تخفیف علائم سکته مغزی
تکلم: بهبود توانایی صحبت کردن و درک گفتار
بلع: بهبود توانایی بلع
مهارتهای روزمره: بهبود توانایی انجام فعالیتهای روزمره مانند لباس پوشیدن و غذا خوردن
شناخت: بهبود حافظه، توجه و حل مسئله
روشهای پیشگیری
بهترین راه برای پیشگیری از سکته مغزی، کنترل عوامل خطر است. این شامل موارد زیر است:
- کنترل فشار خون: با مصرف دارو و تغییر سبک زندگی
- کنترل قند خون: با مصرف دارو و رژیم غذایی مناسب
- کنترل کلسترول: با مصرف دارو و رژیم غذایی مناسب
- ترک سیگار
- کاهش وزن
- فعالیت بدنی منظم
- رژیم غذایی سالم