رفتارهای مشکوک به اتیسم در اوایل نوزادی . اختلالات طیف اتیسم یک اختلال فراگیر رشدی و نه یک اختلال مادرزادی (اختلالی که فرد با آن متولد میشود) است. همزمان با رشد فرد مشخصه های اختلالات طیف اتیسم ظاهر میگردد. در نتیجه اکثریت والدین خواهند گفت که زمانی های خاصی در ابتدای بخش زندگی کودک آنها وجود داشته که رشد او از آنچه آنها انتظار آنرا داشته اند انحراف داشته است. والدینی که کودکان بزرگتر دارند زودتر میفهمند که کودکشان الگوی رشدی متفاوتی دارد,چون آنها کودک دیگری داشته اند تا با او مقایسه کنند. برای والدینی که این اولین فرزند آنهاست,ممکن است آگاهی از این موضوع بیشتر طول بکشد.
برخی از رفتارهای مشکوک که میتوانند برای والدین هشداری از انحراف رشدی عبارتند
✴️تمایل به یکنواختی
✴️مهارتهای ارتباطی ضعیف:عدم بازشناسی افراد معنی دار زندگی فرد(مادر,پدر,برادر,خواهر) و یا نخواستن توجه دیگران در بازی
✴️رشد کند سیستم ارتباطی-زبان در حال رشد نیست و یا بصورت غیرمعمول رشد کرده است-کلمات برای انتقال مفهوم به دیگران بکار نمیرود.
✴️رشد زبان کند شده یا متوقف گردیده است.
✴️نشنیدن آنچه دیگران میگویند-توجه اندک به ارتباط دیگران.
✴️مهارتهای ارتباطی محدود-فقدان توجه مشترک,عدم اشاره کردن,فقدان آواگری برای دیگران.
✴️تمایل به بازیهای انفرادی و کلیشه ای-بازی با وسایل مکانیکی به روشی تکراری.
✴️انتخاب و پیوستن به یک الگوی قابل پیش بینی
✴️ترجیح دادن فعالیتهای مشابه و تمایل به چیزهای آشنا-در صورت تغییر برنامه های عادی یا موقعیتها,نشانه های اضطراب آشکار میگردد.
✴️خوب نبودن در نقش پذیری و رعایت نوبت.
مشاهدات کودکان در حال رشد معمولی که در حدود ۱۲ماه سن دارند مجموعه ای از رفتارها را نشان داده است که آنها برای جلب توجه دیگران انجام میدهند- این رفتارها عبارتند از اشاره کردن
گریه,آواگری, نجواهایی شبیه به کلمه,آه کشیدن ها و صداهای جالب و انداختن عمدی اشیا.
👶🏻نوزاد مبتلا به اختلالات طیف اتیسم هیچکدام از این مجموعه رفتارها را انجام نمیدهد و کاملا بی تفاوت و انفعالی است.😶