دیس گرافی
دیس گرافی یکی از انواع اختلالات یادگیری است که بر مشکلات تولید زبان نوشتاری متمرکز است.
در گذشته، اصطلاح «دیسگرافی» برای اشاره به مشکلات هماهنگی حرکتی که بر نوشتن تأثیر می‌گذارد و نیز مشکل مداوم بیان افکار در نوشتار به دلیل ضعف در سواد و یا قراردادهای زبانی (مانند املا، دستور زبان و نقطه‌گذاری) استفاده می‌شد. برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی بین این دو، اخیراً با یک اختلال یادگیری خاص در بیان نوشتاری (Dysgraphia) تمایز قائل شده است که به (الف) مشکلات مبتنی بر زبان در ساخت نوشتار بیانی معنادار و ساختارمند و (ب) مداوم اشاره دارد.
ضعف در املا و نقطه گذاری که بر ظرفیت دانش آموز برای بیان ایده های خود با وضوح تأثیر می گذارد. مشکلات مداوم دست خط مرتبط با اختلال در هماهنگی حرکتی امروزه معمولاً جنبه خاصی از اختلال هماهنگی رشدی (که قبلاً به عنوان دیسپراکسی شناخته می شد) شناخته می شود. دانش‌آموزان مبتلا به دیس گرافی برای مرتب کردن افکارشان و سپس نوشتن بر روی کاغذ مشکل بسیار دارند.
دیس گرافی می تواند به صورت مشکلات املایی و یا مشکل در قرار دادن افکار روی کاغذ ظاهر شود. دیسگرافیا یک اختلال عصبی است که عموماً زمانی ظاهر می شود که کودکان برای اولین بار نوشتن را یاد می گیرند. متخصصان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث آن می شود، اما درمان به موقع می تواند به پیشگیری یا کاهش مشکلات کمک کند.
دیس گرافی چیست؟
بسیاری از متخصصان دیسگرافی را به عنوان چالش هایی با مجموعه ای از مهارت ها به نام رونویسی می دانند. این مهارت ها – دست خط، تایپ، و املا – به ما اجازه می دهد تا بنویسیم.
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است کندتر از دیگران بنویسند. این می تواند بر نحوه بیان آنها در نوشتن تأثیر بگذارد. بعلاوه، آنها با املا مشکل دارند زیرا هنگام نوشتن حروف برای آنها سخت است.
دیسگرافیا به این صورت است که شخصی در تبدیل صداهای زبان به شکل نوشتاری (واج ها به نمودارها)، یا دانستن اینکه از کدام املای جایگزین برای هر صدا استفاده کند، مشکل دارد. یک فرد مبتلا به دیس گرافی ممکن است حروف خود را برعکس بنویسد، در یادآوری نحوه تشکیل حروف یا زمان استفاده از حروف کوچک یا بزرگ مشکل داشته باشد. فرد مبتلا به نارسا نویسی ممکن است برای تشکیل جملات نوشتاری با دستور زبان و علائم نگارشی صحیح، با مشکلات رایجی از جمله حذف کلمات، ترتیب نادرست کلمات، استفاده نادرست از فعل و ضمایر و اشتباهات پایان کلمه دچار مشکل شود. افراد مبتلا به دیسگرافی ممکن است راحت تر و روان تر از نوشتن صحبت کنند.
کلمات مرتبط :
