خانواده درمانی نوعی مشاوره روانشناختی (روان درمانی) است که می تواند به اعضای خانواده در بهبود ارتباطات و حل تعارضات کمک کند.
خانواده درمانی معمولا توسط روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی یا درمانگر دارای مجوز ارائه می شود. این درمانگران دارای مدرک تحصیلات تکمیلی یا فوق لیسانس هستند.
خانواده درمانی اغلب کوتاه مدت است. ممکن است شامل همه اعضای خانواده یا فقط کسانی باشد که قادر یا مایل به شرکت هستند. برنامه درمانی خاص شما به وضعیت خانواده شما بستگی دارد. جلسات خدرمانی می تواند مهارت هایی را به شما آموزش دهد تا ارتباطات خانوادگی را عمیق تر کنید و از زمان های پر استرس عبور کنید، حتی پس از اتمام جلسات درمانی.
این روش درمانی می تواند به شما در بهبود روابط آشفته با شریک زندگی، فرزندان یا سایر اعضای خانواده کمک کند. شما ممکن است به مسائل خاصی مانند مشکلات زناشویی یا مالی، درگیری بین والدین و فرزندان، یا تأثیر سوء مصرف مواد یا یک بیماری روانی بر کل خانواده بپردازید.
خانواده شما ممکن است این نوع درمان را همراه با انواع دیگر درمان های سلامت روان دنبال کنند، به خصوص اگر یکی از شما بیماری روانی یا اعتیاد داشته باشد که به درمان اضافی یا درمان توانبخشی نیز نیاز دارد. مثلا:
این روش درمانی می تواند به اعضای خانواده کمک کند تا اگر یکی از اعضا به بیماری روانی جدی مانند اسکیزوفرنی مبتلا باشد، مقابله کند – اما فردی که مبتلا به اسکیزوفرنی است باید به برنامه درمانی فردی خود ادامه دهد، که ممکن است شامل داروها، درمان انفرادی یا درمان های دیگر باشد.
در صورت اعتیاد، خانواده می توانند در جلسات درمانی شرکت کنند و فرد معتاد در درمان اقامتی شرکت کند. گاهی اوقات خانواده ممکن است در جلسات درمانی شرکت کند حتی اگر فرد معتاد به دنبال درمان خود نباشد.
این روش درمانی می تواند در هر موقعیت خانوادگی که باعث استرس، غم، عصبانیت یا درگیری شود، مفید باشد. این می تواند به شما و اعضای خانواده شما کمک کند تا یکدیگر را بهتر درک کنید و مهارت های مقابله ای را بیاموزید تا شما را به هم نزدیکتر کند.
جلسات معمولاً حدود 50 دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. جلسات درمانی اغلب کوتاه مدت است – معمولاً حدود 12 جلسه. با این حال، تعداد جلساتی که ملاقات می کنید و تعداد جلساتی که نیاز دارید به موقعیت خاص خانواده شما و توصیه درمانگر بستگی دارد.
اهداف و فواید
کلمات مرتبط :