تاخیر راه رفتن کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ، اگرچه در بسیاری از کودکان مشکل مهمی نیست و تنها نگرانی والدینی است که منتظر راه رفتن کودک خود هستند.
گاهی اوقات، تاخیر در راه رفتن به دلیل مشکلات پا یا ساق پا مانند دیسپلازی رشدی هیپ، راشیتیسم (نرم شدن یا ضعیف شدن استخوان ها) یا شرایطی است که بر تون عضلانی تأثیر می گذارد مانند فلج مغزی و دیستروفی عضلانی. اگر به نظر می رسد کودک شما می لنگد یا اگر پاها ضعیف یا ناهموار به نظر می رسند، با پزشک خود مشورت کنید.
به خاطر داشته باشید که هیچ دو کودکی شبیه هم نیستند، بنابراین پیشرفت کودک خود را با کودکان دیگر مقایسه نکنید، یا اگر کودک شما تا 14 ماهگی راه نمیرود بیش از حد مضطرب نشوید. وقتی صحبت از راه رفتن به میان می آید، برخی از کودکان بدون مشکل خاصی تاخیر دارند.
اگر مانند اکثر والدینی مه به تازگی صاحب فرزند شده اید ، در انتظار هرگونه حرکتی از کودک خود هستید، باید بدانید که آنها قبل از اینکه متوجه شوید از مبلمان بالا می روند و قفل دروازه های کودک را باز می کنند و درهای بسته را باز می کنند.
بیشتر کودکان نوپا بین 11 تا 16 ماهگی راه رفتن را شروع می کنند، اگرچه برخی از آنها تا 18 ماهگی شروع نمی کنند. به یاد داشته باشید که اکثر مشکلات راه رفتن با کودکان نوپا خود به خود حل می شود. با این حال، اگر کودک شما در سن 18 ماهگی قادر به ایستادن، حمایت از خود یا راه رفتن نیست، باید با متخصص اطفال مشورت کنید.
برخی از اختلالات عصبی مانند فلج مغزی یا سندرم داون ممکن است مرحله راه رفتن را به کلی به تاخیر بیندازند. دریافت نشانه ها همچنین به رفع مشکل اساسی و شروع زودهنگام درمان کمک می کند.
مشکلات عضلانی. یک بیماری عصبی عضلانی ارثی است و ماهیتی پیشرونده دارد و یکی از شایع ترین علل تاخیر در راه رفتن در کودکان است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. دیستروفی عضلانی معمولاً باعث ضعف در عضلات می شود. آتروفی عضلانی نخاعی یکی دیگر از دلایل تاخیر در راه رفتن در کودکان است. این یک بیماری ژنتیکی است که در آن اعصاب مورد حمله قرار می گیرند و در کنترل بدن فرد اختلال ایجاد می کنند.
در کنار کلسیم، ویتامین D نقش مهمی در رشد استخوانی نوزادان دارد. فقدان آن می تواند دلیل احتمالی تاخیر در راه رفتن باشد.
مطالعات ارتباط بین راشیتیسم و تاخیر در راه رفتن را گزارش کرده اند. با این حال، اگر این بیماری به مرحله پیشرفته نرسیده باشد، برگشت پذیر است و درمان به موقع می تواند به کودک کمک کند که راست راه برود.
مشخص شده است که تیروئید کم کار، نقاط عطف را به تاخیر می اندازد. عملکرد ضعیف تیروئید ممکن است منجر به ضعف عضلات، ضعف عضلانی و تاخیر در راه رفتن شود.
برخی از کودکان مهارت های حرکتی را به تاخیر انداخته اند و باعث می شود کمی دیرتر از بقیه راه بروند. دلایل زیادی برای تاخیر وجود دارد که صرفاً به شخصیت آنها مربوط می شود.
برخی از کودکان ترجیح می دهند منتظر بمانند تا احساس اعتماد به نفس کنند یا فقط مطمئن نباشند.
هیپوتونیا وضعیتی است که در آن افراد کنترل کمتری بر بدن خود دارند. این می تواند بر راه رفتن در کودکانی که علائم هیپوتونی دارند یا نشان می دهند تأثیر بگذارد. این وضعیت ممکن است در اثر آسیب مغزی ایجاد شود. همچنین ممکن است ناشی از اختلالات عضلانی، اعصاب تامین کننده ماهیچه ها یا عفونت باشد.
در سایر زمینه های مهارت حرکتی، برخی از کودکان دچار ناتوانی یادگیری هستند که باعث تاخیر در راه رفتن کودکان می شود. اینجاست که یک متخصص کاردرمانی می تواند به آموزش این مهارت ها و ایجاد قدرت برای شروع راه رفتن کمک کند.
یک یا هر دو والدین ممکن است سابقه تاخیر در راه رفتن را در دوران اولیه کودکی خود داشته باشند. در چنین مواقعی این احتمال وجود دارد که برخی از فرزندانشان نیز به همین وضعیت مبتلا شوند.
این یک بیماری نیست، بلکه یک تأخیر در بلوغ به دلیل برخی تأثیرات ژنتیکی یا خانوادگی است. نباید هیچ نگرانی غیرضروری وجود داشته باشد، به خصوص اگر از 2 سالگی شروع به راه رفتن کرده باشند.
انتظار می رود نوزادی که نارس به دنیا می آید درجاتی از تاخیر رشد داشته باشد که میزان آن ممکن است به سطح نارس بودن بستگی داشته باشد.
بنابراین، تا زمانی که کودک مبتلا پیشرفت کلی خوبی داشته باشد و سفتی یا وضعیت بدنی غیرطبیعی از خود نشان ندهد، ممکن است تاخیر 2 تا 3 ماهه از نقاط عطف مورد انتظار، از جمله تاخیر در راه رفتن، قابل تحمل باشد.
کلمات مرتبط :
تاخیر راه رفتن کودکان – دلایل تاخیر حرکتی کودکان – کاردرمانی در شرق تهران – کاردرمانی در پیروزی