تأخیر رشد گلوبال

تأخیر رشد گلوبال (GDD) تشخیصی است که به کودکانی داده می شود که تأخیر قابل توجهی در تأخیرهای رشد شناختی و جسمی خود نشان می دهند. این یک اصطلاح کلی است که اغلب با ناتوانی ذهنی (ID)، ناتوانی رشدی و شکست در رشد (FTT) همراه است. GDD عمدتاً از طریق خدمات مداخله زودهنگام درمان می شود. این خدمات به هدف قرار دادن این مشکلات رشدی که این کودکان با آن مواجه هستند کمک می کند تا کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد.

چنین خدمات مداخله زودهنگام عبارتند از:

• کار درمانی
• گفتار درمانی و شنوایی شناسی
• درمان های روانشناختی و رفتاری
• فیزیوتراپی

بسته به نیازهای کودک، ممکن است برای هدف قرار دادن سایر شرایط یا ناتوانی هایی که ممکن است داشته باشند، به کمک خدمات دیگری نیاز داشته باشند.

مداخلات درمانی و توانبخشی تأخیر رشد گلوبال

کاردرمانی – یادگیری زندگی در حد توانشان.

ویژگی افراد مبتلا به GDD این است که در مهارت های حرکتی درشت و ظریف مشکلاتی را نشان می دهند. کاردرمانگران می‌توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های حرکتی ظریف‌ تری داشته باشند تا بتوانند اسباب‌ بازی‌ها را در دست بگیرند و رها کنند و مهارت‌ های دستخط خوبی را توسعه دهند.

آنها همچنین می توانند به هماهنگی چشم و دست رسیدگی کنند و به کودک کمک کنند تا مهارت های بازی و مدرسه خود را بهبود بخشد. با توجه به ماهیت محدود ناتوانی خود، کودکان مبتلا به GDD اغلب احساس ناامیدی یا عصبانیت می کنند. کاردرمانی می تواند به کودکان مبتلا به تأخیر رشد گلوبال GDD کمک کند تا رفتارهای مثبت خود را در محیط های مختلف درونی کنند و حفظ کنند و به آنها بیاموزد که چگونه رفتارهای نامناسب اجتماعی خود را تنظیم کنند. علاوه بر این، کودکان مبتلا به GDD نیز ممکن است دارای مهارت‌های اجتماعی و قضاوت ضعیفی باشند. بنابراین، کاردرمانگران می‌توانند با کودکانی که مشکلات حسی و توجهی دارند برای بهبود تمرکز و مهارت‌های اجتماعی کار کنند.

گفتار درمانی و شنوایی شناسی – دادن صدای کودک.

GDD می تواند منجر به تاخیر یا مشکلات در برقراری ارتباط با استفاده از زبان شود. گفتار درمانی می تواند برای کودک مفید باشد زیرا هدف آن بهبود مهارت های گفتاری و زبانی و همچنین مهارت های حرکتی دهان است. برای آن دسته از کودکانی که قادر به صحبت کردن هستند، درمانگر ممکن است روی شفاف‌تر کردن گفتارشان برای ایجاد دایره واژگان، آموزش صحبت کردن در جملات طولانی‌تر یا بهبود مهارت‌های شنیداری و درک مطلب کار کند.

رفتار درمانی – اعمال بلندتر از کلمات صحبت می کنند.

افراد مبتلا به تأخیر رشد گلوبال باید از همان ابتدای زندگی با ناتوانی خود کنار بیایند. در نتیجه، بسیاری از آنها ویژگی‌های رفتاری منفی مانند رفتارهای پرخاشگرانه، تحمل ضعیف، ناامیدی بیش از حد، یا دوره‌هایی از خشم خارج از کنترل را ایجاد می‌کنند. رفتار درمانی با هدف اصلاح رفتار ضد اجتماعی و نامناسب با تقویت و تمجید از رفتار خوب، نادیده گرفتن برخی رفتارها در تلاش برای تقویت نکردن رفتار و ایجاد پیامدهایی برای سایر رفتارها انجام می شود. از طریق کار درمانی، کودکان مبتلا به GDD حمایت و مراقبت مورد نیاز خود را در حین یادگیری نحوه عملکرد به عنوان عضوی سازنده جامعه به دست خواهند آورد.

فیزیوتراپی – کار کردن با هم.

کودکان مبتلا به GDD اغلب در تسلط بر مهارت های حرکتی ظریف و درشت خود با تاخیر و مشکلات مواجه می شوند. به این ترتیب، برای آنها ایده آل است که از سنین پایین تحت فیزیوتراپی قرار گیرند تا بتوانند مهارت های مهم را توسعه دهند و به دست آورند. به این ترتیب، کودک می تواند به تدریج شروع به ساختن توانایی های حرکتی خود کند و یاد می گیرد که از نظر جسمی مستقل باشد و بهتر می تواند در محیط های فیزیکی و اجتماعی خود حرکت کند.

کلمات مرتبط :

تأخیر رشد گلوبال – تاخیر رشد حرکتی – تاخیر رشد جسمی – کاردرمانی در پیروزی