اختلال کمبود توجه ـ بیش فعالی ADHD وضعیتی است که در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود و با مجموعه ای از رفتارها تعریف می شود که باعث می شود کودک بی توجه، تکانشی یا بیش فعال باشد.
ADHD میتواند مانع یا تعدیل پاسخهای کودکان به محرکها را دشوار کند و منجر به رفتارهای خود به خودی و بدون فیلتر شود که بر گفتار، حرکت و توجه تأثیر میگذارد.
اگر این بیماری درمان نشود، می تواند منجر به تاخیر در یادگیری، رشد و روابط اجتماعی کودک شود. علائم ADHD به عنوان یکی از سه گروه طبقه بندی می شوند. بی توجه، بیش فعال یا تکانشی. در زیر توضیحاتی در مورد این طبقه بندی ها و چگونگی تأثیر آنها بر کودک مبتلا به ADHD آورده شده است.
ADHD اغلب در اوایل دوران کودکی، زمانی که بسیاری از کودکان فازهایی از تکانشگری، بی توجهی یا بیش فعال بودن را تجربه می کنند، شناسایی و تشخیص داده می شود. با این حال، این می تواند بخشی از رشد طبیعی باشد و لزوماً نشان دهنده ADHD نیست. در زیر برخی از رایج ترین علائم این بیماری وجود دارد که ما به بررسی بیشتر آنها توصیه می کنیم. از آنجایی که این بیماری به طور کلی در 3 حوزه اصلی بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری تشخیص داده می شود، ما علائم احتمالی را در این دسته ها فهرست کرده ایم:
بی توجهی: در اینجاست که کودک مبتلا به ADD یا ADHD برای تمرکز و توجه به هر چیزی که بلافاصله درگیر آن نیست، مشکل دارد.
بیش فعالی: این شایع ترین علامت همراه ADHD است و کودکان مبتلا به این بیماری اغلب در حال حرکت هستند. کودکان مبتلا به ADHD، حتی زمانی که ثابت مینشینند یا میایستند، اغلب ضربه زدن به پاها، تکان دادن دستها یا ضربه زدن به انگشتانشان میشود.
تکانشگری: این می تواند یکی از چالش برانگیزترین علائم ADHD باشد که باعث ناتوانی در تعدیل پاسخ های فیزیکی و کلامی آنها می شود.
چگونه کاردرمانی می تواند به کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه ـ بیش فعالی کمک کند؟
استراتژی های مدیریت برای خانه یا مدرسه ممکن است به شرح زیر باشد:
کلمات مرتبط :
اختلال کمبود توجه ـ بیش فعالی – کاردرمانی برای کودکان بیش فعال – کاردرمانی در پیروزی – کاردرمانی در نیروهوایی – کاردرمانی در منطقه ۱۳ تهران