اختلال سلوک

اختلال سلوک ، مجموعه‌ای پایدار از رفتارهای مخرب و ضداجتماعی در کودکان و نوجوانان است که به طور مداوم و تکراری بروز پیدا می‌کند. این رفتارها حقوق دیگران را نقض می‌کند و با هنجارهای اجتماعی و قوانین جامعه مغایرت دارد.

علائم اختلال سلوک

علائم به طور کلی به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

1. پرخاشگری نسبت به افراد یا حیوانات:

• قلدری کردن
• دعوا کردن
• تهدید کردن
• استفاده از سلاح
• آزار جسمی دیگران
• حیوان آزاری

2. تخریب اموال:

• آتش زدن
• خراب کردن اموال دیگران
• نقاشی دیواری
• دزدکی وارد شدن به خانه یا ماشین دیگران

3. فریبکاری یا سرقت:

• دروغ گفتن
• تقلب کردن
• دزدی
• کلاهبرداری

4. نقض جدی مقررات:

• غیبت از مدرسه
• فرار از خانه
• ماندن در بیرون از خانه تا دیروقت شب
• عدم تمکین از قوانین
• مصرف مواد مخدر یا الکل

علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال سلوک ممکن است علائم دیگری مانند عدم احساس همدلی، بی توجهی به عواقب اعمال خود، و impulsivity (تکانشگری) را نیز نشان دهند.

شدت علائم اختلال سلوک می‌تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد:

• خفیف: مشکلات رفتاری جزئی، مانند دروغ گفتن یا ترک تحصیل
• متوسط: مشکلات رفتاری جدی‌تر، مانند پرخاشگری یا دزدی
• شدید: رفتارهای ضد اجتماعی خطرناک، مانند آتش‌سوزی یا آزار جسمی

تشخیص اختلال سلوک توسط یک متخصص بهداشت روان انجام می‌شود. متخصص با بررسی علائم، سابقه پزشکی و روانپزشکی، و مصاحبه با کودک و والدین یا مراقبین او، تشخیص را می‌دهد.

عوامل خطر

عوامل متعددی می‌توانند در بروز اختلال سلوک نقش داشته باشند، از جمله:

ژنتیک: سابقه خانوادگی اختلالات رفتاری و ضداجتماعی
عوامل محیطی: سوءرفتار، بی‌توجهی، فقر، خشونت در خانواده یا جامعه
مشکلات روانی: اضطراب، افسردگی، ADHD

درمان اختلال سلوک

درمان این اختلال معمولاً شامل ترکیبی از درمان‌های روانشناختی، مداخلات اجتماعی و در برخی موارد، دارو درمانی می‌شود.

انواع درمان:

• درمان شناختی رفتاری: به کودک یا نوجوان کمک می‌کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را شناسایی و تغییر دهد.
• درمان خانواده: به بهبود روابط بین اعضای خانواده و ارتقای مهارت‌های فرزندپروری کمک می‌کند. متخصصان کاردرمانی ذهنی و روانشناسی در این زمینه به شما کمک می کنند.
• مداخلات اجتماعی: شامل برنامه‌های آموزشی و حمایتی برای کمک به کودک یا نوجوان در مدرسه و جامعه می‌شود.
• دارو درمانی: در برخی موارد، برای کنترل علائمی مانند پرخاشگری یا اضطراب، از دارو استفاده می‌شود.

درمان اختلال سلوک از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا می‌تواند از بروز مشکلات جدی در آینده مانند سوء مصرف مواد، بزهکاری، و مشکلات در روابط اجتماعی جلوگیری کند.