اختلال بیش فعالی

اختلال بیش فعالی یا ADHD

حدود ۶.۴ میلیون کودک در سراسر جهان به بیش‌ فعالی مبتلا هستند. در مورد اینکه آیا نقص توجه یا بیش ‌فعالی از نظر فنی به معنای ناتوانی در یادگیری است یا نه بحث وجود دارد، اما بدون شک وجود این مشکل یک مانع مهم در یادگیری معمول است.

دانش‌آموزانی که بیش ‌فعال هستند، معمولا توجه و تمرکز کمتری دارند. این بچه‌ها خیلی راحت دچار حواس‌پرتی می‌شوند و اغلب در محیط‌های مدرسه با مشکل مواجه‌اند.

متخصصان، ADHD را با ساختار مغز مرتبط می‌دانند. شواهدی وجود دارد که اختلال بیش‌ فعالی ممکن است ژنتیکی نیز باشد. برخلاف ناتوانی‌های یادگیری معمول که نیاز به مداخلات آموزشی و مشاوره دارند، بیش‌ فعالی را می‌توان با استفاده از دارو و روش‌های رفتا درمانی با موفقیت درمان کرد.

اختلال بیش فعالی (ADHD) یک بیماری مزمن است که میلیون ها کودک را تحت تأثیر قرار می دهد و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. ADHD شامل ترکیبی از مشکلات مداوم مانند مشکل در حفظ توجه ، بیش فعالی و رفتار تکانشی است.

کودکان مبتلا به ADHD همچنین ممکن است با اعتماد به نفس پایین ، روابط مشکل دار و عملکرد ضعیف در مدرسه دست و پنجه نرم کنند. علائم گاهی با افزایش سن کاهش می یابد. 

علائم اختلال بیش فعالی

ویژگیهای اولیه ADHD شامل بی توجهی و رفتار بیش فعال-تکانشی است. علائم ADHD قبل از 12 سالگی شروع می شود و در برخی از کودکان در 3 سالگی قابل مشاهده است. علائم ADHD می تواند خفیف ، متوسط ​​یا شدید باشد و ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.

اختلال بیش فعالی در بین پسرها شیوع بیشتری دارد و رفتارها در پسران و دختران متفاوت است. به عنوان مثال ، پسران ممکن است بیش فعال و دختران بی سر و صدا و بی توجه باشند.

انواع بیش فعالی

بی توجه. اکثر علائم تحت بی توجهی قرار می گیرند.
بیش فعال ـ تکانشی. اکثر علائم بیش فعال و تکانشی هستند.
ترکیبی این ترکیبی از علائم بی توجهی و علائم بیش فعالی/تکانشی است.

بی توجهی

کودکی که الگوی بی توجهی را نشان می دهد اغلب ممکن است:

• عدم توجه زیاد به جزئیات یا اشتباهات بی دقتی در تکالیف مدرسه
• در تمرکز روی وظایف یا بازی مشکل دارد
• در اجرای دستورالعمل ها مشکل دارد و در تکمیل تکالیف یا کارهای مدرسه کوتاهی می کند.
• در سازماندهی وظایف و فعالیت ها مشکل دارد
• از کارهایی که به تلاش ذهنی متمرکز نیاز دارند ، مانند تکالیف ، اجتناب کنید یا از آنها خوشتان نیاید
• گم کردن مکرر وسایل شخصی
• حواس پرتی
• انجام برخی کارهای روزانه ، مانند فراموش کردن انجام کارهای منزل

بیش فعالی و تکانشگری

کودکی که الگوی علائم بیش فعالی و تکانشی را نشان می دهد اغلب ممکن است:

• فعالیت بیش از حد و ناتوانی در قرارگیری در یک موثعیت ثابت
• در نشستن در کلاس درس یا موقعیت های دیگر مشکل دارید
• در حرکت ، در حرکت مداوم باشید
• در شرایطی که مناسب نیست دور خود می دود.
• در بازی کردن یا انجام یک فعالیت بی سر و صدا مشکل دارد.
• حرف زدن بیش از حد
• پرسش مداوم
• در انتظار نوبت  مشکل دارد
• مکالمات ، بازیها یا فعالیتهای دیگران را قطع میکند.

رفتارهای معمولی رشد در مقابل اختلال بیش فعالی

بیشتر کودکان سالم در برخی مواقع بی توجه ، بیش فعال یا تکانشی هستند. معمولاً برای بچه های پیش دبستانی محدوده توجه کوتاهی وجود دارد و نمی توانند به مدت طولانی با یک فعالیت همراه شوند. حتی در کودکان و نوجوانان بزرگتر ، دامنه توجه اغلب به میزان علاقه بستگی دارد.

در مورد بیش فعالی نیز همین امر صادق است. کودکان خردسال به طور طبیعی پرانرژی هستند – آنها اغلب مدت ها پس از خستگی والدین خود هنوز سرشار از انرژی هستند. علاوه بر این ، برخی از کودکان به طور طبیعی سطح فعالیت بالاتری نسبت به دیگران دارند. هرگز نباید کودکان را به دلیل داشتن اختلال بیش فعالی به دلیل تفاوت آنها با دوستان یا خواهر و برادرشان طبقه بندی کرد.

کلمات مرتبط :

اختلال بیش فعالی – درمان بیش فعالی – علائم بیش فعالی – توانبخشی کودکان بیش فعال – کاردرمانی کودکان بیش فعال