توان آفرین
tavanafarin

اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری (Learning Disorders) به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: ناتوانی در یادگیری ریاضیات، ناتوانی در یادگیری خواندن و ناتوانی در بیان کتبی و نوشتن. این اختلالات هیچ ارتباطی با کم‌هوشی یا دیرآموزی ندارند، بلکه به گروهی از کودکان و نوجوانان اشاره دارند که در یک حوزه مشخص با مشکل یادگیری روبه‌رو هستند. در واقع این دانش‌آموزان برای پیشرفت تحصیلی نیازمند روش‌های آموزشی ویژه و متفاوت از شیوه‌های متداولی هستند که برای سایر دانش‌آموزان به کار می‌رود. در این مقاله به معرفی و تعریف هر یک از انواع ناتوانی‌های یادگیری پرداخته می‌شود.

درخواست مشاوره

تعریف اختلال یادگیری

اختلال یادگیری به شرایطی گفته می‌شود که در آن موفقیت تحصیلی فرد، با توجه به سن، سطح آموزش و هوش، براساس آزمون‌های استاندارد خواندن، نوشتن و محاسبه، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای کمتر از حد انتظار باشد.

در این حالت، رشد مهارت‌های تحصیلی خاص ناکافی بوده و علت آن بیماری جسمی یا عصبی نیست. این کودکان با وجود هوش طبیعی، در یک یا چند حوزه درسی مشکل دارند و توانایی‌هایی مانند خواندن، نوشتن یا ریاضی‌شان به‌طور چشمگیری پایین‌تر از سطح کلی توانایی‌هایشان است.

اختلالات یادگیری ممکن است با موارد زیر همراه باشند:

  • روحیه ضعیف
  • عزت‌نفس پایین
  • کمبود مهارت‌های اجتماعی
  • افت تحصیلی

در بزرگسالی، این اختلالات می‌توانند به مشکلات شغلی و سازگاری اجتماعی منجر شوند. همچنین در ۱ تا ۲۵ درصد افراد مبتلا به اختلالاتی همچون اختلال سلوک، اختلال لجبازی–نافرمانی، بیش‌فعالی–کمبود توجه و افسردگی، اختلال یادگیری نیز مشاهده می‌شود.

انواع اختلالات یادگیری

۱. ناتوانی یادگیری ریاضیات (Dyscalculia)

  • بر توانایی فرد در انجام محاسبات ریاضی اثر می‌گذارد.
  • نشانه‌ها بسته به سن و فرد متفاوت هستند.
  • در سنین پایین‌تر: مشکل در شمارش و تشخیص اعداد.
  • در سنین بالاتر: دشواری در حل مسائل، به خاطر سپردن جدول ضرب و درک مفاهیم ریاضی.
  • چالش‌های رایج:
    • خواندن یا نوشتن اعداد
    • حل مسئله
    • درک روابط فضایی

۲. ناتوانی یادگیری خواندن (Dyslexia)

  • یکی از مشکلات اصلی و رایج در کودکان دارای اختلال یادگیری.
  • کودک، با وجود آموزش کافی، در کسب مهارت‌های خواندن و هجی متناسب با هوش خود، ناتوان است.
  • علائم:
    • مشکل در خواندن و نوشتن
    • درک ضعیف دستور زبان
    • دشواری در بیان افکار شفاهی

۳. ناتوانی در بیان کتبی یا نوشتن (Dysgraphia)

  • شامل مشکلاتی مانند:
    • املای ضعیف
    • دست‌خط ناخوانا
    • ناتوانی در انتقال افکار به کاغذ
  • نوشتن فرآیندی پیچیده است که نیازمند:
    • هماهنگی حرکات چشم و دست
    • کنترل بازو، دست و انگشتان
    • فهم الگوهای نمادین نوشتاری
  • املای یک کلمه معمولاً از خواندن آن دشوارتر است، زیرا در نوشتن نیاز به تجزیه و ترکیب آواها و نشانه‌ها وجود دارد.

ویژگی‌های عمومی کودکان دارای اختلال یادگیری

  • بهره هوشی متوسط یا بالاتر
  • سلامت حواس بینایی و شنوایی
  • عملکرد تحصیلی پایین‌تر از حد انتظار
  • مشکلات زبانی (درکی یا بیانی)، وارونگی کلمات
  • ارائه پاسخ‌های نامرتبط به سوالات
  • حواس‌پرتی و فراموش کردن جزئیات مهم
  • هماهنگی ضعیف چشم و دست
  • اعتماد به نفس پایین و انگیزه کم تحصیلی
  • تأخیر یا اجتناب در انجام فعالیت‌های آموزشی
  • حافظه ضعیف و فراموشی سریع مطالب

راهکارهای برخورد با کودکان دارای اختلال یادگیری

  1. گفت‌وگوی صریح و شفاف با کودک درباره مشکل یادگیری
  2. تأکید بر نیاز او به روش‌های آموزشی متفاوت
  3. شناسایی نقاط قوت و تقویت آن‌ها
  4. همراهی در استفاده از روش‌ها و فنون کمک‌آموزشی
  5. قدردانی و حمایت از تلاش کودک
  6. الگوسازی در مطالعه و نوشتن
  7. تعیین اهداف واقع‌بینانه
  8. همکاری مستمر با معلمان و مسئولان مدرسه
  9. گوش دادن فعال به صحبت‌های کودک
  10. قدردانی از مشارکت و قابلیت‌های خاص
  11. استفاده از روش‌های انگیزشی برای افزایش علاقه تحصیلی
  12. بررسی امکان دارو درمانی برای بهبود تمرکز (در صورت نیاز)
  13. بهره‌گیری از معلمان آموزش‌دیده برای جلسات خاص در طول روز
  14. توجه به درمان اختلالات روان‌پزشکی همراه (بیش‌فعالی، اضطراب، افسردگی و …)
  15. آموزش مهارت‌های اجتماعی
  16. یادآوری اینکه بیش‌فعالی–کم‌توجهی و اوتیسم در دسته ناتوانی‌های یادگیری قرار نمی‌گیرند.

توصیه پایانی

با وجود محدودیت‌ها و چالش‌ها، کودکان دارای اختلال یادگیری با عشق بی‌قید و شرط، حمایت، و مداخلات آموزشی مناسب می‌توانند به افرادی موفق و توانمند تبدیل شوند.