کاردرمانی برای راه رفتن با انگشت پا
راه رفتن با انگشتان پا در دوران کودکی اغلب می تواند پیچیده باشد، همیشه یک محدودیت عضلانی اسکلتی نیست، اغلب اجزای حسی وجود دارند که بر روی انگشت پا در کودکان نیز تاثیر می گذارند. بین اجزای حسی راه رفتن انگشتان پا و تغییرات اسکلتی عضلانی، کاردرمانی می تواند بهترین درمان برای کودک شما باشد.
راه رفتن با انگشت پا چیست؟
راه رفتن با انگشت پا زمانی اتفاق می‌افتد که کودک روی انگشتان پا یا توپ خود راه می‌رود، بنابراین هیچ تماسی با پاشنه پا با زمین وجود ندارد.
چه زمانی برای این مشکل باید به پزشک مراجعه کرد؟
- زمانی که کودک 80 درصد از روز یا بیشتر روی انگشتان خود راه می‌رود
- 4 هفته راه رفتن مداوم با انگشتان پا
- کودک بالای 2 سال سن دارد
- از دست دادن دامنه حرکتی ، ناتوانی در ایستادن یا راه رفتن روی پاشنه پا (راه آسان برای انجام معاینه بصری)
دلایل راه رفتن با انگشت پا عبارتند از :
- اختلال عصبی-عضلانی و عصبی رشدی
- فلج مغزی
- اسپینا بیفیدا
- دیستروفی عضلانی
- تاخیر رشد و ضعف در مهارت های حرکتی درشت و ظریف
- بیش فعالی
- اختلالات پردازش حسی
- کوتاهی یا سفتی تاندون آشیل
- کلاب فوت
- پاچنبری
کاردرمانی برای راه رفتن با انگشت پا
راه رفتن با انگشتان پا با درد در اواخر زندگی یا کودکی به ویژه در پشت، زانو یا مچ پا همراه است. کناره گیری از فعالیت بدنی به دلیل درد یا مشکل در انجام مهارت های حرکتی درشت متناسب با سن. همچنین می تواند منجر به سفت شدن طناب پاشنه و بدشکلی پا شود، اگر به طور محافظه کارانه درمان نشود می تواند منجر به مداخله جراحی شود.
در ابتدا متخصص کاردرمانی کودکان حساسیت های لمسی، بیزاری حسی، بیزاری از بافت یا غذا، مشکلات سیستم وستیبولار، کاهش تعادل، انقباض ضعیف مفاصل، کاهش دامنه حرکتی مچ پا، کنترل وضعیت نامناسب، تون عضلانی کم یا زیاد، تاخیر در مهارت حرکتی، یا ناهنجاری های راه رفتن را بررسی می کند.
