عوارض تشنج بر مغز کودک

عوارض تشنج بر مغز کودک

تشنج، افزایش ناگهانی فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز، یک رویداد عصبی شایع در کودکان است. تشنج‌ های مکرر یا کنترل‌ نشده در حالی که ذاتاً به خودی خود آسیبی ندارند، می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر رشد مغز کودک داشته باشند. این تاثیر می تواند از اختلالات ظریف در یادگیری و حافظه تا اختلالات شناختی شدیدتر متغیر باشد.

بیشتر بخوانید : کاردرمانی در تشنج

عوارض تشنج بر مغز کودک

اتصالات مختل شده: مغز به شبکه های پیچیده ای از نورون ها متکی است که از طریق تکانه های الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. در طول تشنج، این تکانه ها آشفته می شوند و این ارتباطات ظریف را مختل می کنند. فراوانی و شدت تشنج تعیین کننده میزان این اختلال است. با تشنج های مکرر، مغز ممکن است برای ایجاد ارتباطات جدید یا حفظ اتصالات موجود تلاش کند و مانع رشد شود.

تأثیر بر یادگیری و حافظه: مناطقی از مغز که تحت تأثیر تشنج قرار می گیرند برای عملکردهای شناختی مختلف مانند یادگیری، حافظه و توجه بسیار مهم هستند. تشنج می تواند این عملکردها را با موارد زیر مختل کند:

• تداخل در پردازش اطلاعات: در طول تشنج، مغز تحت تاثیر فعالیت الکتریکی غیر طبیعی قرار می گیرد و پردازش و ذخیره اطلاعات جدید را دشوار می کند.
• اختلال در تثبیت حافظه: فرآیند تبدیل خاطرات کوتاه مدت به طولانی مدت می تواند توسط تشنج مختل شود.
• تأثیرگذاری بر توجه: تشنج می تواند باعث ایجاد مشکل در تمرکز و تمرکز شود و مانع یادگیری در کلاس درس یا خانه شود.

دیگر عوارض

افزایش خطر تأخیر در رشد: کودکانی که تشنج های کنترل نشده دارند بیشتر در موارد زیر دچار تاخیر رشد می شوند:

• رشد زبان: تشنج در نواحی مسئول پردازش زبان می تواند باعث تاخیر در گفتار و درک مطلب شود.
• رشد مهارت‌های حرکتی: تشنج‌هایی که بر نواحی کنترل حرکتی تأثیر می‌گذارند می‌توانند بر هماهنگی، تعادل و مهارت‌های حرکتی ظریف تأثیر بگذارند.
• رشد شناختی: عملکرد کلی شناختی، از جمله حل مسئله، تفکر انتقادی و تصمیم گیری، می تواند تحت تاثیر تشنج های مکرر قرار گیرد.

شدت آن به چند عامل بستگی دارد: تأثیر تشنج بر مغز کودک تحت تأثیر عوامل مختلفی است:

• نوع تشنج: تشنج های کانونی که بر نواحی خاصی از مغز تأثیر می گذارند، ممکن است در مقایسه با تشنج های عمومی که کل مغز را درگیر می کنند، اثرات موضعی بیشتری داشته باشند.
• فراوانی تشنج: هر چه حملات تشنج بیشتر باشد، احتمال آسیب تجمعی بیشتر است.
• سن شروع: مغز در حال رشد به ویژه در چند سال اول زندگی نسبت به اثرات تشنج آسیب پذیرتر است.
• علت زمینه‌ای تشنج: شرایط خاصی که باعث تشنج می‌شوند، مانند ناهنجاری‌های مغزی یا عفونت‌ها، ممکن است خود به مشکلات رشدی کمک کنند.

اهمیت مداخله اولیه برای کاهش عوارض تشنج بر مغز کودک

تشخیص زودهنگام و درمان تشنج برای به حداقل رساندن تأثیر آن بر مغز در حال رشد بسیار مهم است. یک رویکرد جامع که شامل:

• کنترل موثر تشنج: داروها، جراحی یا تغییرات رژیم غذایی می توانند به کنترل تشنج کمک کنند.
• ارزیابی های شناختی: ارزیابی های منظم می تواند مشکلات شناختی را شناسایی کرده و مداخله زودهنگام را امکان پذیر کند.
• حمایت آموزشی: اسکان در کلاس درس و تدریس خصوصی می تواند به موفقیت تحصیلی کودکان مبتلا به صرع کمک کند.
• حمایت روانی: پرداختن به هر گونه مسائل عاطفی یا رفتاری می تواند بهزیستی کلی را بهبود بخشد.

با همکاری والدین، متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند متخصصان کاردرمانی می توانند محیطی حمایتی ایجاد کنند که به کودکان مبتلا به تشنج کمک می کند تا به پتانسیل کامل خود دست یابند.