اختلال بیش فعالی-کم توجهی
اختلال بیش فعالی (ADHD) اختلالی است که در آن پر تحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. ۳ تا ۵ درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است. ممکن است در بعضی بیشتر علائم پر تحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بیتوجهی بیشتر دیده شود. علائم این بیماری قبل از ١٢سالگی شروع میشود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد.
با ما همراه باشید.
تکانشگری چیست؟
تکانشگری یعنی انجام فوری کارها بدون آنکه فرد بر روی آنها فکر کند, پیامد آنها را در نظر بگیرد و برای آنها برنامه ریزی داشته باشد. برای همه افراد پیش می آید که یک دفعه کاری بکنند یا حرفی بزنند و در واقع رفتار تکانشی نشان بدهند و این از نظر کیفی غیر عادی نیست, بلکه تکانشگری اگر زیاد تکرار شود غیر عادی به شمار می آید.
به همین دلیل دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی معمولا تحمل کمی دارند، ناشکیبا و کم حوصله هستند و رعابت نوبت برایشان کار دشواری است. این دانش آموزان منتظر نوبت نمی شوند و قبل از آنکه سوال را کامل گوش کنند یا آن را کامل بخوانند شروع می کنند به پاسخ دادن, پاسخی که ممکن است نادرست از آب در آید. این ویژگی باعث می شود که دانش آموز نتواند منتظر تمام شدن حرف یا بازی دیگران بشود و مرتب مزاحمت و وقفه ایجاد کند.
از سوی دیگر, دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی ممکن است دارای اختلالات ویژه یادگیری باشند. براساس پژوهش های انجام شده حدود یک سوم از دانش آموزان در یادگیری مشکل دارند. نارسایی توجه در یادگیری حساب و خواندن اختلال ایجاد می کند. بیش از نیمی از دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی دارای اختلال خواندن هستند و نسبت پسران به دختران 9 به 1 است. افزون براین، این دانش اموزان در حافظه ی کوتاه مدت و بلند مدت مشکل دارند و بخش قابل توجهی از اطلاعات شنیداری را از دست می دهند.